نقش روابط عاطفی بین معلمان و دانش آموزان دوره ابتدایی در بهبود فرایند یاددهی -یادگیری و پیشرفت تحصیلی

هدف اصلی این پژوهش ، بررسی نقش روابط عاطفی بین معلمان و دانش آموزان دوره ابتدایی در بهبود فرایند یاددهی - یادگیری و پیشرفت تحصیلی است . در این پژوهش از روش مروری و بررسی مقالات علمی و تحقیقات انجامشده در این زمینه بهره برده شده است . نتایج پژوهش بیان می کند که روابط عاطفی بین معلمان و دانش آموزان در محیط دبستان به عنوان یک عامل مهم در فرایند یاددهی - یادگیری شناخته می شود. روابط عاطفی مثبت بین معلمان و دانش آموزان دوره ابتدایی به طور معناداری در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان موثر است . دانش آموزانی که از ارتباط نزدیک و حمایتی با معلمان بهرهمند هستند، معمولا در مواجهه با درس ها بهتر عمل کرده و نمرات بهتری کسب می کنند. روابط عاطفی معلمان به افزایش انگیزه دانش آموزان برای یادگیری کمک می کند. مهم ترین عوامل تاثیرگذار در این روابط شامل ارتباطات مثبت ، ایجاد امنیت و اعتماد، انگیزش دانش آموزان و تاثیر آن بر رفتار و عملکرد آنها است . با توجه به این نتایج ، تقویت و توسعه روابط عاطفی مثبت میان معلمان و دانش آموزان به عنوان یک اولویت در محیط های آموزشی دوره ابتدایی پیشنهاد شده و این اقدام می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان و افزایش بهرهوری فرآیند یادگیری کمک شایانی کند.

Keywords:

روابط عاطفی , معلمان , دانش آموزان دوره ابتدایی , فرایند یاددهی - یادگیری , پیشرفت تحصیلی