سبک های مقابله با بحران و اقدام به خودکشی در دختران دانشجو

طرح مساله: تحقیق حاضر با توجه به یکی از ابعاد روانی، یعنی چگونگی مقابله با بحرانها، نقش این عامل را در اقدام به خودکشی در دختران دانشجوی دانشگاه های دولتی شهر تهران بررسی نموده است. روش: جامعه آماری مورد مطالعه، دختران دانشجوی دانشگاه های دولتی اقدام کننده به خودکشی بوده است. ۳۸ نفر از دانشجویان دختر اقدام کننده به خودکشی به عنوان گروه نمونه و ۳۸ نفر از دانشجویان دختر عادی به عنوان گروه گواه انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، مقیاس مقابله با بحران اندلر و پارکر (CISS) مخصوص بزرگسالان بوده است. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد بین سبک های مقابله با بحران و اقدام به خودکشی در دختران دانشجو، ارتباط معنادار وجود دارد. نتایج: در بررسی مقایسه ای بین سبک های مقابله با بحران و اقدام به خودکشی دختران دانشجو، دختران دانشجوی اقدام کننده به خودکشی بیشتر از سبک مقابله با بحران هیجانمدار و کمتر از سبک مقابله با بحران مسالهمدار استفاده مینمایند. در بسیاری از تحقیقات صورت گرفته، نگرشها و باورهای جوانان هسته اصلی و عمده پاسخهای مقابلهای ناسازگارانه یا سازگارانه ایشان مشخص شده است که با رفتارهای خودکشی گرایانه در آن ها، همبستگی بالائی را نشان میدهد؛ لذا آماج قرار دادن نگرشهای جوانان به عنوان عامل مهمی در پیشگیری از اقدام به خودکشی آنان، باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.

Keywords:

Coping Styles , Female , Stress , Suicide Attempted , اقدام به خودکشی , دختران دانشجو , سبک مقابله با بحران , فشار روانی