سرمایه اجتماعی به مثابه یک سیستم پیچیده

طرح مساله: عمده پژوهش های صورت گرفته در زمینه اندازه گیری سرمایه اجتماعی، با توجه کمتر به ارتباطات درونی موجود میان متغیرها، میزان هر یک از این متغیرهای تشکیل دهنده (به خصوص اعتماد و شبکه های اجتماعی) را با روش های مختلف اندازه گیری کرده و به عنوان اندازه سرمایه اجتماعی معرفی نموده اند. در این مقاله سعی شده است تا با توصیف روش های رایج در اندازه گیری، نقدهای وارد بر هر دسته از این روش ها نیز بیان گردد. روش تحقیق: عمده تاکید مقاله بر بررسی ارتباط متقابل سینرژیک، میان متغیرهای تشکیل دهنده سرمایه اجتماعی به عنوان یک کل است. لذا روش تحقیق به کار رفته، روش همبستگی میان متغیرهاست. یافته ها: با توجه به ارتباط پیچیده موجود میان متغیرهای تشکیل دهنده سرمایه اجتماعی، پیچیدگی به عنوان مدل بنیادی مناسب برای اندازه گیری ارائه شده است. در این مدل بر اساس تعریفی تابع گون با بیان ارتباط متقابل و غیرقابل تقلیل متغیرها با یکدیگر، سرمایه اجتماعی به عنوان یک تابع پیچیده صورت بندی شده و تعیین حدود فضای فازی متعلق به اجزای سرمایه اجتماعی و حل دستگاه معادلات مشتقات جزیی به عنوان ابزارهایی کارآمد در بررسی این تابع معرفی می شوند. نتیجه: بهره برداری از ریاضیات پیچیدگی به عنوان روشی مناسب برای اندازه گیری سرمایه اجتماعی پیشنهاد شده است.

Keywords:

Complexity , Complexity Mathematics , Phase Space , Social , Capital , Synergy , پیچیدگی , ریاضیات پیچیدگی , سرمایه اجتماعی , سینرژی , فضای فازی