مواجهه با خشونت خانگی در دانش آموزان دبیرستانی شهر تهران

طرح مساله: این مطالعه با هدف بررسی فراوانی و ماهیت مواجهه دانش آموزان دبیرستانی شهر تهران باخشونت فیزیکی والدین خود نسبت به یکدیگر انجام شده است. روش تحقیق: مطالعه به صورت یک تحقیق پیمایشی با استفاده از پرسش نامه خود ایفا در میان دانش آموزان دوره متوسطه عمومی در سال تحصیلی ۸۵-۱۳۸۴ در تهران انجام شد. یافته ها: ۱۴۹۵ دانش آموز در این مطالعه وارد شده اند. شیوع مواجهه با خشونت جسمی میان والدین در این مطالعه ۸/۲۲ درصد برآورد شده و در ۸/۵۹ درصد موارد، به صورت مشاهده صحنه خشونت بوده است. دختران تقریبا دو برابر پسران مواجهه با خشونت را گزارش نموده اند. پدران در ۳/۵۴ درصد موارد تنها مرتکب خشونت بوده اند. این مواجهه دراز مدت بوده و در آن هایی که بیش از یک بار اتفاق افتاده، به طور متوسط ۵.۱ سال طول کشیده است. نتیجه گیری: مواجهه با خشونت فیزیکی والدین نسبت به یکدیگر مشکل شایعی در میان نوجوانان تهرانی است. این مساله وضعیتی درازمدت بوده، از سنین پایین آغاز شده و تا سنین دبیرستان ادامه می یابد.

Keywords:

Domestic Violence , Exposure to Domestic Violence , Senior Scondary School Students , Tehran , تهران , خشونت خانگی , دانش آموزان دبیرستانی , مواجهه با خشونت