سازه های راهبرد امنیتی اسرائیل در بحران سوریه(۲۰۲۱-۲۰۱۱)

حضور اسرائیل در قلب درگیری ها و چالشهای امنیتی چندین دهه گذشته خاورمیانه، پیوند عمیقی میان امنیت ملی اسرائیل و تحولات منطقهای ایجاد کرده است. پژوهش حاضر، در پی تجزیه و تحلیل مولفه‎های تاثیرگذار بر راهبرد امنیتی اسرائیل در برابر بحران سوریه در بازه زمانی ۲۰۲۱-۲۰۱۱ است. پرسش اصلی پژوهش این است که «ویژگی‎های بحران سوریه در بازه زمانی ۲۰۲۱-۲۰۱۱ چگونه بر راهبرد امنیتی اسرائیل در برابر این بحران تاثیرگذار بوده است؟» یافته‎های پژوهش نشان می دهد، «بحران سوریه به دلیل سرایت احتمالی آن به اسرائیل از طریق درگیری‎ها در جولان سوریه، مهاجرت آوارگان فلسطینی مقیم سوریه و دروزی‎های سوری به اسرائیل، و دستیابی گروه های ضداسرائیل به تسلیحات راهبردی سوریه درصورت سقوط دولت اسد، برای اسرائیل، نوظهور، غافلگیرکننده و دربردارنده میزان تهدید شدید، ولی زمان پاسخ گویی کافی بود». راهبرد امنیتی اسرائیل در این مرحله، مبتنی بر «سیاست دخالت محدود» بود؛ ولی با حضور نظامی ایران و متحدانش برای حمایت از دولت اسد و نقش آن ها در تغییر موازنه به نفع دولت سوریه و استقرارشان در جنوب سوریه در اواخر سال ۲۰۱۶، بحران سوریه برای اسرائیل به برنامه ای، پیش‎بینی شده با تهدیدی شدیدتر و زمان پاسخ گویی کافی تبدیل شد و راهبرد اسرائیل از دخالت محدود به راهبرد کاملا تهاجمی «جنگ بین جنگ ها» (مبام) علیه ایران و متحدانش در سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ تغییر یافت که بر ایجاد منطقه حائل در جنوب سوریه و بمباران گسترده و پرتلفات نیروهای ایران و متحدانش در سرتاسر خاک سوریه متمرکز بوده است. روش به کاررفته برای انجام این پژوهش، روش توصیفی تحلیلی بوده و برای گردآوری داده ها نیز از منابع کتابخانه ای و اینترنتی استفاده شده است.

Keywords:

راهبرد امنیتی , اسرائیل , بحران سوریه , مکعب بحران , محور مقاومت