اثربخشی آموزش شفقت به خود بر هیجان های تحصیلی در دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر زارچ

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش شفقت به خود بر هیجان های تحصیلی در دانش آموزان پسر پایه ششم دوره ابتدایی شهر زارچ انجام شد. روش بررسی: شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر تمامی دانش آموزان پسر پایه ششم دوره ابتدایی شهر زارچ در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ است. نمونه پژوهش مطابق با پژوهش های آزمایشی ۳۰ نفر بود که به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی ۱۵ نفر به گروه آزمایش و ۱۵ نفر به گروه کنترل اختصاص داده شدند. پرسش نامه هیجان های تحصیلی پکران و همکاران(۲۰۰۲)، جهت سنجش متغیرهای پژوهش استفاده شد. گروه آزمایش در هشت جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت آموزش شفقت به خود قرار گرفتند اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با نرم افزار ۲۲SPSS   مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) نشان داد که در هیجان های تحصیلی مثبت و منفی در پس آزمون بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری ایجاد شده است. نتیجه گیری: بنابراین آموزش شفقت به خود بر بهبود هیجان های تحصیلی دوره ابتدایی موثر بوده است و مشاوران مدرسه، روانشناسان و سایر متخصصان حوزه کار با دانش آموزان و تعلیم تربیت می توانند از آموزش شفقت به خود به عنوان مداخله مفید جهت کمک به دانش آموزان استفاده نمایند. این مقاله برگرفته از پایان نامه دوره کارشناسی ارشد رشته روانشناسی تربیتی دانشگاه یزد است.

Keywords:

Emotion , Self-compassion , Academic Emotions , Elementary School , Students , هیجان , شفقت به خود , هیجانات تحصیلی , دوره ابتدایی , دانش آموزان