مقایسه تاثیر کفی سفارشی ساز با دستگاه CAD-CAM و کفی مرسوم بر زیرمقیاس های پرسش نامه FAOS در افراد مبتلا به التهاب فاشیای کف پایی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 37

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_REHA-21-2_007

تاریخ نمایه سازی: 21 آذر 1402

Abstract:

اهداف: یکی از دلایل عمده ای که بر درد پا تاثیرگذار است، پلانتارفاشیاتیس (التهاب فاشیای کف پایی) است. این عارضه موجب درد و خشکی در ناحیه فاشیای کف پایی می شود. استفاده از کفی های طبی درمان رایج این عارضه است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر کفی سفارشی ساز با دستگاه CAD-CAM و کفی مرسوم بر درد، علائم، فعالیت روزانه، فعالیت ورزشی و تفریحی و کیفیت زندگی افراد مبتلا به التهاب فاشیای کف پایی است. روش بررسی: این پژوهش شبه تجربی روی چهارده بیمار مبتلا به عارضه پلانتارفاشیاتیس (پنج زن و نه مرد) با میانگین سنی ۴۰ سال انجام گرفت. چهارده بیمار پس از تشخیص عارضه پلانتارفاشیاتیس توسط پزشک ارتوپد، طبق معیارهای ورود وارد مطالعه شدند. ملاک های ورود به پژوهش: دارا بودن سن ۴۵-۲۵ سال، تشخیص عارضه پلانتارفاشیاتیس توسط پزشک ارتوپد، بیمارانی با عارضه صافی کف پای انعطاف پذیر، عدم وجود اختلالات عصبی یا هرگونه پاتولوژی در پا مانند دیابت و آرتروز. ملاک های خروج از مطالعه: افراد با سابقه جراحی در فاشیای کف پایی بودند. همچنین بیماران در صورت عدم استفاده از کفی در طول مطالعه و ورزشکاران حرفه ای از این پژوهش خارج شدند. بیماران موردمطالعه به روش غیراحتمالی ساده (دردسترس) انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه هفت نفره استفاده از کفی سفارشی ساز با دستگاه CAD-CAM و گروه کفی مرسوم (پیش ساخته) تقسیم بندی شدند. از ابتدا مشخص شد به صورت یکی درمیان به مراجعه کنندگان، دو نوع کفی مطالعه داده شود؛ به این صورت به اولین بیمار کفی CNC داده شد و سیزده بیمار دیگر به همین ترتیب کفی دریافت کردند و به دو گروه تقسیم شدند. ابزار مورد سنجش این مطالعه پرسش نامه FAOS (پرسش نامه پیامدهای پا و مچ پا) بود که پنج متغیر درد، علائم، فعالیت های روزانه، فعالیت های ورزشی و تفریحی و کیفیت زندگی بیماران را می سنجد. هر دو گروه بیماران، پرسش نامه را قبل از استفاده از کفی و مجددا پس از مدت شش هفته استفاده از کفی، تکمیل کردند. اسکن فشاری پا از هر دو گروه بیماران توسط دستگاه اسکن EMED foot pressure system گرفته شد. کفی سفارشی ساز با استفاده از نرم افزار راینو کراس طراحی شد و سپس با استفاده از دستگاه CNC روی بلوک های فومی اتیل ونیل استات با شور ۵۰ تراشیده شد. در گروه کفی مرسوم، بیماران کفی متداول از جنس پلی اورتان را که بر اساس اندازه گیری طولی از پای هر فرد بود دریافت کردند. بیماران پس از شش هفته مجددا پرسش نامه را پر کردند. نمره دهی پرسش نامه توسط فرمول اختصاص یافته به پرسش نامه انجام گرفت. داده ها توسط نسخه ۲۲ نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. پس از بررسی نرمالیتی داده ها توسط آزمون شاپیرو ویلک، به دلیل عدم توزیع نرمال داده ها، از آزمون های ناپارمتریک من ویتنی و ویلکاکسون برای آنالیز داده ها در این مطالعه استفاده شد. یافته ها: در مرحله قبل از مداخله، تفاوت معناداری در میزان درد، علائم، فعالیت های روزانه، فعالیت های ورزشی و تفریحی و کیفیت زندگی بیماران در دو گروه وجود نداشت و دو گروه همگن بودند. پس از شش هفته، در هر دو گروه نسبت به قبل از مداخله اختلاف معناداری در زیرمقیاس های پرسش نامه FAOS دیده شد (۰/۰۵>سطح معناداری). در مقایسه بین دو گروه، بین نمره درد، علائم، فعالیت های روزانه، فعالیت های ورزشی و تفریحی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری مشاهده نشد ( ۰/۰۵<سطح معناداری). طبق یافته های مطالعه حاضر، هر دو کفی سفارشی ساز با دستگاه CAD-CAM و کفی مرسوم در بهبود زیرمقیاس های پرسش نامه FAOS موثر هستند. همچنین تفاوت چشمگیری در مقایسه تاثیر بین دو نوع کفی در بهبودی پیامدهای مرتبط با پا و مچ پا وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد هر دو کفی سفارشی ساز با استفاده از دستگاه CAD-CAM و کفی مرسوم می توانند بر بهبود درد، علائم، فعالیت های روزانه، فعالیت های ورزشی و تفریحی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به التهاب فاشیای کف پایی موثر باشند. همچنین بین تاثیر آن ها بر متغیرهای ذکر شده تفاوتی وجود ندارد. با توجه به عدم تفاوت چشمگیر بین دو نوع کفی و موثر بودن آن ها در بهبودی متغیرهای ذکرشده در درمان بیماران، این مطالعه استفاده از هر دو نوع کفی را در مراکز درمانی پیشنهاد می کند.

Keywords:

Authors

Sara Shojaie

Department of Orthotics and Prosthetics, School of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

Mahmood Bahramizade

Department of Orthotics and Prosthetics, School of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

Monireh Ahamadi Bani

Department of Orthotics and Prosthetics, School of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

Mohsen Movahedi Yeganeh

Department of Orthopedic and Trauma Surgery, Milad Hospital, Tehran, Iran.

Mohammad Ebrahimi Moosavi

Department of Orthotics and Prosthetics, School of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.