بازسازی پروتزی نقص مادرزادی گوش برپایه ایمپلنت (تکنیکال نوت)

هدف: فقدان تمام یا قسمتی از گوش یکی از نقایص مهم در ناحیه سر و گردن (بدون درنظر گرفتن علت ایجاد ضایعه) است که می تواند در نتیجه تروما، سرطان، بیماری های مادرزادی و یا به دنبال جراحی برداشتن تومورهای خوش خیم و بدخیم اتفاق بیفتد. این نقایص را می توان با کمک روش های جراحی و یا استفاده از پروتزهای زیبایی بازسازی کرد. البته به دلیل ساختار پیچیده گوش، جراحی بازسازی آن یکی از دشوارترین چالش های جراحان پلاستیک است. انتخاب بین روش های جراحی و استفاده از پروتز، برای آن دسته از افرادی که سطح ضایعه وسیع است، کار سخت و پیچیده ای است و به اتیولوژی ضایعه و خواسته بیمار بستگی دارد. درصورتی که بیمار کاندید دریافت پروتز سیلیکونی گوش باشد، مهم ترین چالش پیش روی او، تعلیق و راحتی استفاده از پروتز است. روش تعلیق مرسوم یعنی استفاده از چسب مخصوص، چالش های متعددی پیش روی بیمار قرار خواهد داد که در این مطالعه استفاده از روش تعلیق ایمپلنت برای ساخت پروتز گوش را گزارش داده می شود. روش بررسی: در این مطالعه، آقایی ۳۵ ساله که با نقص مادرزادی گوش(میکروشیا) و بدون سابقه استفاده از پروتز، به دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مراجعه کرده بود جهت ساخت پروتز گوش برپایه ایمپلنت، مطالعه شد. برای ساخت پروتز٬ مراحل کلی قالب گیری با آلژینات از هر دو سمت سالم و درگیر بیمار، قالب گیری با آلژینات از دانر، ساخت قالب مومی مثبت، ساخت قالب گچی منفی، موادریزی برپایه سیلیکون و اتصال پروتز با استفاده از ایمپلنت بر استمپ بیمار انجام شد. یافته ها: در این روش با استفاده از سیلیکون و بازسازی نقص ناحیه گوش برپایه ایمپلنت، پروتز ساخته شد و بیمار پس از استفاده از آن نسبت به راحتی پوشیدن و درآوردن پروتز، گیر مناسب و ظاهر طبیعی آن احساس رضایت داشت. نتیجه گیری: در این روش با استفاده از سیلیکون و بازسازی نقص ناحیه گوش بر پایه ایمپلنت، پروتز ساخته شد و بیمار پس از استفاده از آن نسبت به راحتی پوشیدن و درآوردن پروتز، گیر مناسب و ظاهر طبیعی احساس رضایت داشت.

Keywords:

Ear defect , Implant , Prosthesis , Maxillofacial prosthesis , نقص گوش٬ ایمپلنت٬ پروتز٬ پروتز فکی صورتی