بررسی میزان شیوع اختلالات رفتاری در بین دانش آموزان دوره متوسطه در استان همدان

هدف: اختلالات رفتاری طیف وسیعی از مشکلات دوران کودکی و نوجوانی را تشکیل می دهد که شیوع آن در مناطق مختلف ایران و جهان متفاوت است و آگاهی از آن، لازمه پیشگیری از آن و درمان و توانبخشی مبتلایان است. پژوهش حاضر به بررسی میزان شیوع اختلالات رفتاری در دانش آموزان دوره متوسطه استان همدان پرداخته است. روش بررسی: این پژوهش توصیفی، از نوع زمینه یابی مقطعی می باشد. جامعه آماری آن تمامی دانش آموزان دوره متوسطه استان همدان در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ بود و حجم نمونه ۵۰۰ نفر دانش آموز دختر و پسر بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بر اساس منطقه و جنسیت، انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مبتنی بر تجربه آخنباخ فرمYSR استفاده شد و برای تحلیل داده ها از آزمون فریدمن و تی مستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان شیوع اختلالات رفتاری در بین دانش آموزان استان همدان ۱۰ درصد است. میزان شیوع در بین دختران بیشتر از پسران بوده و بیشترین اختلال مربوط به مشکلات گوشه گیری/اضطراب و مشکلات توجه و کمترین اختلال مربوط به مشکلات و شکایات جسمانی می باشد. نتیجه گیری: میزان شیوع اختلالات رفتاری در استان همدان مشابه با سایر پژوهش های انجام شده بوده، اما میزان شیوع در جنسیت با سایر تحقیقات متفاوت است.

Keywords:

Prevalence , Behavior disordes , High school students , شیوع , اختلالات رفتاری , دانش آموزان دوره متوسطه