پیش بینی مطلوبیت زیستگاه قوچ و میش، طعمه اصلی یوزپلنگ آسیایی در فلات مرکزی ایران، به منظور بهبود مدیریت گونه

گوسفند وحشی یکی از طعمه­های یوزپلنگ است که در مناطق کوهستانی و تپه­ماهوری زیست می کند. این گونه بدلیل کاهش شدید جمعیت آهو و جبیر در نیم قرن گذشته، به طعمه شماره یک یوزپلنگ در ایران تبدیل شده است. از این رو در این مطالعه به شناسایی زیستگاه­های اولویت­دار قوچ و میش در فلات مرکزی ایران که مناطق منتخب برای حفاظت از یوزپلنگ آسیایی می باشند، پرداخته شد. در مطالعه حاضر مدل­سازی زیستگاه گوسفند وحشی در فلات مرکزی ایران با استفاده از مدل­های توزیع صورت گرفته است. مدل­سازی زیستگاه گونه با استفاده از نه مدل در بسته نرم­افزاری Biomod۲ انجام شد. نتایج نشان داد در تمامی مدل­ها، فاصله از منابع آبی، فاصله از روستا، معادن، مزارع و شیب از مهمترین متغیرها و دو متغیر ارتفاع و فاصله از جاده به عنوان کم اهمیت­ترین متغیرها شناخته شدند. بر اساس نتایج، نیمی از مساحت مطلوب این گونه­ در خارج از مرز­های مناطق حفاظت شده قرار دارد. همچنین با توجه به اینکه نقاط حضور قوچ و میش در فلات مرکزی ایران همپوشانی بالایی با یوزپلنگ آسیایی دارد، لذا مدیریت زیستگاه آن به طور مستقیم در حفاظت از یوزپلنگ آسیایی تاثیر مثبت دارد.

Keywords:

فلات مرکزی ایران , قوچ و میش , مدلسازی توزیع گونه ای , یوزپلنگ آسیایی , Biomod۲‎