مدل روابط علی بین جهت گیری های هدفی و فریب کاری تحصیلی در دانشجویان دختر و پسر

پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش تعدیل گر متغیر جنس در رابطه بین جهت گیری های هدفی و فریب کاری تحصیلی در دانشجویان انجام شد. در این پژوهش همبستگی، ۲۰۰ دانشجو (۱۰۰ پسر و ۱۰۰ دختر) به نسخه تجدید نظر شده پرسش نامه هدف پیشرفت (الیوت و مورایاما، ۲۰۰۸) و مقیاس فریب کاری تحصیلی (فارنسه، ترامونتانا، فیدا و پاسیلو، ۲۰۱۱) پاسخ دادند. در این پژوهش، به منظور آزمون مدل علی اثرات تعدیل گر جنس در رابطه بین جهت گیری های هدفی و فریب کاری تحصیلی، از روش آماری مدل یابی معادله ساختاری چندگروهی استفاده شد. نتایج نشان داد که در کل نمونه دانشجویان و هر یک از گروه های نمونه دانشجویان دختر و پسر، رابطه بین جهت گیری تسلطی گرایش محور با فریب کاری تحصیلی، منفی و معنادار و رابطه بین جهت گیری های هدفی تسلطی اجتناب محور، عملکردی گرایش محور و عملکردی اجتناب محور با فریب کاری تحصیلی، منفی و معنادار بود. علاوه بر این، نتایج تخصیص گروهی روابط علی بین متغیرها نشان داد که روابط بین جهت گیری های هدفی و فریب کاری تحصیلی در دو گروه دانشجویان دختر و پسر، هم ارز هستند. در نهایت، نتایج نشان داد که در مدل های علی مفروض، به ترتیب ۲۰ و ۱۴ درصد از پراکندگی نمرات فریب کاری تحصیلی از طریق جهت گیری های هدفی در دانشجویان پسر و دختر تبیین شد. نتایج پژوهش حاضر ضمن حمایت از آموزه های مفهومی نظریه هدف پیشرفت در توضیح سازه انگیزشی فریب کاری تحصیلی، نشان داد که ویژگی های کارکردی سازه انگیزشی جهت گیری های هدفی در پیش بینی رفتارهای فریب کارانه تحصیلی در دانشجویان دختر و پسر متشابه است.

Keywords:

هدف های پیشرفت , فریب کاری تحصیلی , تفاوت های جنسی , مدل اثرات تعدیل گر