بررسی کاربردی هیدروژل های پلیمری در فرایندهای ترمیم زخم

بهبود زخم شامل چندین واکنش بیولوژیکی است. طیف وسیعی از پانسمان های زخم در بازار موجوداست که بسته به نوع زخم و همچنین مرحله ی ترمیم آن میتوان آنها را انتخاب کرد. عوامل مختلفی مانندخواص مکانیکی و خواص ضدباکتریایی پانسمان ها باید مورد توجه قرار گیرد. تنوع پلیمرها و روشهای مختلفاستفاده از آنها در داربست و زخم پوش های مورد استفاده در مهندسی بافت پوست در سالهای اخیر پیشرفتقابل توجهی داشته است. با این حال، هیدروژل های تک پلیمری اغلب دارای مزایای کمی هستند، بسیاری ازمحققان در حال توسعه هیدروژل های جدید با خواص فیزیکی و شیمیایی پیشرفته، زیست سازگاری، زیستتخریب پذیری قابل کنترل و سمیت کم با ترکیب پلیمرهای طبیعی و مصنوعی هستند. مواد زیستی، به ویژهپلیمرها، به طور قابل توجهی بر حوزه زیست پزشکی تاثیر می گذارد. در دهه های اخیر، انواع مختلفی از ترکیباتپلیمری به منظور بهبود عملکرد روند ترمیم زخم توسعه یافته است. در این پژوهش، بیومتریال ها مختلف مبتنی برهیدروژل به عنوان زخم پوش و عملکردشان مورد بررسی قرار می گیرد.

Keywords:

زخم پوش , ترمیم زخم , هیدروژل , بیومتریال ها , کامپوزیت ها , بارگذاری دارو , الکتروریسی