سنجش کارایی مدیریت شعب بانک ملی با استفاده از تحلیل پوششی داده های سه مرحله ای

موضوع اصلی پژوهش حاضر سنجش کارایی مدیریت شعب درجه یک بانک ملی ایران با استفاده از تحلیل پوششی داده های سه مرحله ای است. هدف پژوهش بررسی تاثیر متغیرهای محیطی بر کارایی شعب بانک می باشد. در این مطالعه، کارایی ۹۳ شعبه طی سال های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ با رویکرد ورودی محور و با فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس، مورد بررسی قرار گرفت. برای به دست آوردن کارایی از سه نهاده مجموعه سپرده های موثر، تسهیلات اعطایی و مطالبات معوق و یک ستانده سود و زیان برای بررسی استفاده شد و در نهایت بهره وری شعب با استفاده از شاخص مالم کوئیست محاسبه شد. داده های تحقیق از طریق گزارش سالیانه بانک جمع آوری و با اسفاده از نرم افزار لینگو و ایویوز حل تحلیل شد. با توجه به نتایج به دست آمده بعد از تعدیل عوامل محیطی و اختلالات آماری و مقایسه با کارایی به دست آمده قبل از تعدیل ورودی ها نشان می دهد که متغیرهای محیطی تاثیر معناداری بر اثربخشی شعب بانک دارند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بعد از تعدیل ورودی ها، کارایی واحدها در سال ۹۰ از ۲۹ واحد به ۳۳ واحد کارا افزایش و در سال ۹۱ از ۲۶ واحد به ۵۲ واحد کارا افزایش پیدا کرد. براساس نتایج این تحقیق می توان نتیجه گرفت که در بسیاری از موارد عدم اثربخشی مدیران تا حدودی ناشی از تاثیر عوامل محیطی و غیر قابل کنترل بر عملکرد آنان است و نباید اثربخشی عملکرد شعب را کامل به شایستگی فردی آنان ارتباط داد.

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها , شاخص بهره وری مالم کوئیست , کارایی , مدل تابع مرزی تصادفی