ظرفیت سنجی انرژی های تجدیدپذیر منتخب (بادی و خورشیدی) در ایران

انرژی، اساس توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور می باشد؛ بنابراین سیاست های انرژی حیاتی و تعیین کننده است؛ مصرف انرژی در جهان به دلیل رشد جمعیت، بهبود استانداردهای زندگی، تاکید بر صنعتی شدن کشورهای در حال توسعه و نیاز به حفظ نرخ رشد اقتصادی مثبت، رو به افزایش است. پایان پذیر بودن منابع انرژی حاصل از سوخت فسیلی و نگرانی های ضرورت بیش از پیش پرداختن به انرژی-های تجدیدپذیر بر همگان آشکار می کند. با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران برای تولید انرژی های تجدیدپذیر، سیاستگذاران و برنامه ریزان، این مهم را در برنامه های توسعه کشور مورد توجه قرار داده اند. در برنامه های سوم، چهارم، پنجم و ششم توسعه، به انرژی های تجدیدپذیر پرداخته شده و متولیان امر، برای پیگیری و تولید انرژی های تجدیدپذیر تعیین شده اند. ایران در منطقه ای واقع شده که در طول سال تعداد روزهای آفتابی فراوان و حداقل تابش چهارکیلووات ساعت بر مترمربع در روز، در میان نقاط مختلف جهان وضعیت مطلوبی از این نظر دارد، لذا استفاده از انرژی های خورشیدی و بادی به دلایل مختلفی مانند دسترسی آسان و سهولت تبدیل شدن به انرژی الکترونیکی، سازگاری با محیط زیست و تجدیدپذیری، از مطلوبیت زیادی برخوردارند. بر همین اساس داده های یک سری زمانی ۲۰ ساله بیشینه وزش باد و تابش آفتاب در استان های کشور، جمع آوری شده، با استفاده از آنها توان بادی و خورشیدی استان های کشور محاسبه و سرانجام ارزیابی اقتصادی استقرار مزارع بادی و نیرو گاه های خورشیدی در استان ها انجام گرفته است.

Keywords:

قابلیت های سرزمینی , توسعه , سوخت های فسیلی , انرژی های تجدیدپذیر , توان بادی و خورشیدی