افراطی گری اسلامی و علل گسترش آن در افغانستان و پاکستان/محمدطاهر رفیعی

جهان اسلام بهخصوص افغانستان و پاکستان در چند دهه اخیر شاهد شکل گیری و رشد جریان های گوناگون با افکار متفاوت بوده است که بیشتر آنها با عناوینی همانند «افراطی گری مذهبی»، «اسلام­گرایی»، «رادیکالیسم» و چه­بسا «تروریسم» شهرت یافته اند. از اهداف و انگیزه های برخی اشخاص، مراکز و نهادهای مذهبی و همین­طور سیاست­های پلید استعمار و استکبار می­توان به عنوان مهم­ترین عوامل تاثیرگذار در این زمینه نام برد. در این میان چه­بسا میان اصطلاح «افراطی گری» با عناوین مشابه آن، خواسته یا ناخواسته خلط می­گردد؛ درحالیکه بسیاری از جریان­های مذهبی خواسته­های حق­طلبانه و مطابق با موازین شرعی دارند و خطمشی آنان از کسانی که به خشونت­های نامتعارف مذهبی و قومی دامن می­زنند، جداست؛ بنابراین در نوشتار حاضر، ضمن بررسی ماهیت افراطی­گری و شاخصه­های اصلی آن، بهویژه در افغانستان و پاکستان، نقش دو عامل دخالت­های خارجی و شیوه آموزش حاکم بر مدارس مذهبی، به عنوان بسترها و محرک­های اصلی در این زمینه، مورد توجه قرار گرفته است.

Keywords:

افراطی گری , تروریسم , رادیکالیسم , افغانستان , پاکستان