ارتقاء تفکیک پذیری نتایج حاصل از برگردان دو بعدی داده های مگنتوتلوریک

هدف از این تحقیق ارتقاء تفکیک پذیری نتایج حاصل از برگردان به روش کمترین مربعات داده های دو بعدی مگنتوتلوریک با استفاده از یک روش هموار سازی جدید است. این روش که متعادل سازی فعال نامیده می شود تلاش می کند تا با متعادل ساختن قیود در برگردادن به روش کمترین مربعات با توجه به حساسیت یک مسئله خاص به ارتقا توان تفکیک و پایداری نتایج حاصل از برگردان بپردازد. برای این کار از یک برنام? از پیش نوشته شده در دو محیط برنامه نویسی فرترن و مت لب استفاده شده است و با ایجاد تغییرات تکمیلی در آن امکان مدل سازی داده های مگنتوتلوریک و ارزیابی الگوریتم متعادل سازی فعال فراهم شده است. با اعمال الگوریتم برگردان داده های مصنوعی مگنتوتلوریک برای مدل های ساده ای از زمین و نیز داده های صحرایی و مقایسه نتایج حاصل با نتایج برنامه های برگردان موجود، ارزیابی های لازم صورت گرفته است. خطای rms و نبود تجانس ناچیز بین داده و مدل به دست آمده از این روش، در مقایسه با نتایج حاصل از روش برگردان مرسوم که از ضریب لاگرانژ ثابت در کل فرایند برگردان استفاده می کند، معلوم می شود که این روش رهیافتی مفید برای دستیابی به نتایجی با پایداری و تفکیک پذیری بیشتر است.

ارتقاء تفکیک پذیری نتایج حاصل از برگردان دو بعدی داده های مگنتوتلوریک Keywords:

پایداری , تفکیک پذیری , ضریب لاگرانژ , کمترین مربعات , مگنتوتلوریک