مروری بر راهکارهای مدیریت خشکی دهان (زروستومی) در سالمندان

مقدمه: زروستومی Xerostomia ، خشکی دهان، به معنای کاهش محسوس در حجم بزاق بوده که ممکن است با تغییر در ترکیباتبزاق نیز همراه باشد. طبق مطالعات حدود ۲۰ درصد از افراد مسن و سالمندان، به این وضعیت دچار هستند. مشکلات دندانی، تغذیه ای وتکلم ایجاد شده متعاقب خشکی دهان، کیفیت زندگی سالمندان را تحت تاثیر قرار می دهد و هزینه های درمانی را افزایش می دهد. هدف ازاین مطالعه، مروری بر راهکارهای مدیریت خشکی دهان در سالمندان ارائه شده در مطالعات اخیر می باشد .مواد و روش ها: در این مطالعه، مقالات داخلی و خارجی ارائه شده از سال ۱۳۸۳ تا ۱۴۰۱ با جستجو در بانک های اطلاعاتی در دسترس( PubMed / Google Scholar ) مورد بررسی قرار گرفت. جستجو بر اساس کلیدواژه های خشکی دهان، زروستومی، سالمندان و درمانانجام گردید. مطالعاتی که در آنها بیماران، سابقه رادیوتراپی و شیمی درمانی داشتند، به علت نیاز به استراتژی های درمانی پیچیده، ازمطالعه حذف گردید .یافته ها: در این مطالعه، تعداد ۲۰ مقاله منطبق با معیارهای ورود و خروج، مورد بررسی قرار گرفت. روش های درمانی ارائه شده در ۴ دستهمحرک های سیستم پاراسمپاتیک (کولینرژیک)، محرک های طبیعی، محرک های موضعی و روش های نوین، طبقه بندی گردید .نتیجه گیری: استفاده از داروهای کولینرژیک مانند Pilocarpine و Cevimeline به عنوان راهکار ثابت شده در رفع خشکی دهان ذکرشده است. مصرف آبمیوه های حاوی Citric Acid ، به عنوان محرک طبیعی تولید بزاق، در رفع درجاتی از خشکی دهان سودمند بوده است،بااین حال مصرف مداوم آنها درصورتی که با رعایت بهداشت دهان همراه نباشد، منجر به تخریب ساختار دندان خواهد شد. جویدن آدامسبدون قند، طب سوزنی، تحریک غدد بزاقی با استفاده از سیگنال های الکتریکی یا لیزر درمانی، در برخی مطالعات مورد بررسی قرار گرفتهاست، اما تاکنون شواهد کافی جهت حمایت از آنها به عنوان استراتژی های درمانی موثر بر خشکی دهان در سالمندان ارائه نشده است

Keywords:

خشکی دهان , زروستومی , سالمندان , درمان