مقایسه پیامدهای بالینی دو تکنیک بایپولار همیآ رتروپلاستی و پیچ دینامیک لگن برای درمانشکستگی اینترتروکانتر استخوان فمور سالمندان

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 54

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

PSCE01_288

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1402

Abstract:

مقدمه: شکستگی اینترتروکانتر فمور Femoral intertrochanteric fracture [FIF] در سالمندان بسیار شایع می باشد. شرایطخونرسانی ضعیف و ساختار آناتومیک، ویژگی های عملکردی و بیومکانیکی مرتبط با گردن فمور، درمان FIFs را با چالش های زیادی روبهرو کرده است. دو تکنیک درمانی شایع نظیر بایپلار همی آرتروپلاستی Bipolar Hemiarthroplasty [BHA] و پیچ دینامیک هیپ( Dynamic Hip Screw [DHS] ) برای درمان FIFs وجود دارد و نظرات در مورد نتایج درمانی آنها متفاوت است. لذا مطالعه مروریحاضر با هدف بررسی و مقایسه نتایج درمانی دو روش BHA و DHS انجام پذیرفت.مواد و روش ها: طی جست وجوی اولیه در پایگاه های Science Direct ، PubMed و Google Scholar در محدوده ی زمانی سال های۲۰۱۲ تا ۲۰۲۳ با کلیدواژه های FIF ، tretment ، BHA ، DHS و Older Adults ، ۲۰۰ مطالعه یافت شد. بعد از غربالگری هایی که توسطمحققان صورت گرفت، تنها ۴ مطالعه یافت شد که معیار مورد نظر را برای تجزیه و تحلیل داشتند.یافته ها: مرور مطالعات نشان داد که تحرک زود هنگام و تحمل وزن جزئی در روز اول پس از عمل در تکنیک BHA ، به طور قابل توجهینسبت به تکنیک DHS بیشتر است. درحالیکه در تکنیک DHS ، اکثر بیماران با گذشت دو هفته از عمل جراحی، قادر به تحمل وزن جزئیبودند. بااین حال، میزان بروز مرگ و میر در بین دو گروه یکسان بود. بررسیها نشان داد بروز عوارض عمومی و مکانیکی در تکنیک DHSنسبت به تکنیک BHA بیشتر است.نتیجه گیری: تکنیک BHA برای درمان FIF ناپایدار یک گزینه ایمن تر محسوب می شود. تکنیک BHA به دلیل نتایج عملکردی بهتر،شروع تحمل وزن در بازه زمانی کوتاه تر و سایر پارامترها (مثل زمان عمل کوتاه تر، مدتزمان بستری کوتاه تر و محدوده حرکتی بیشتر)درمان جایگزین مناسب تری نسبت به تکنیک DHS ، برای درمان FIFs در سالمندان است.

Authors

سیده مهسا لطفی

دانشجوی تکنولوژی اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، اصفهان، ایران

محمدرضا زارعی

مرکز تحقیقات اتوایمیون، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، اصفهان، ایران