آثار تنوع صادرات صنعتی بر بی ثباتی درآمد ارزی بخش صنعت ایران

هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه میان تنوع بخشی کالاهای صادراتی در زیربخش های برتر صنعتی و تاثیر آن بر بی ثباتی درآمد ارزی بخش صنعت ایران است. بر همین اساس، داده های فصلی ۱-۱۳۸۱ تا ۲-۱۳۹۷ در سه زیربخش برتر صنعتی کشور گردآوری و از روش خودرگرسیون با وقفه­های توزیعی برای برآورد استفاده شد. یافته­ها بیانگر اثرات مثبت نرخ تورم و درآمد جهانی بر بی­ثباتی درآمد ارزی در کوتاه­مدت و بلندمدت بوده و اثر شاخص تمرکز زیربخش فلزات اساسی بر بی­ثباتی درآمد ارزی صنعتی مثبت و در زیربخش­های محصولات کانی غیرفلزی و منسوجات کارگاه های صنعتی منفی و معنادار بوده ­­است. بنابراین، حرکت به سمت تنوع بخشی در زیربخش فلزات و تمرکز در زیربخش های کانی غیرفلزی و منسوجات موجب کاهش بی­ثباتی درآمد ارزی صنعتی می شود. بر اساس نتایج پیشنهاد می­گردد دولت با اعطای تسهیلات، تعیین تعرفه­های گمرکی صادراتی و وارداتی در زیربخش های صنعت، ضمن جهت­دهی به تولید از نظر متنوع سازی و یا تمرکززدایی، موجبات کاهش بی­ثباتی درآمد ارزی صنعتی را فراهم آورد.

Keywords:

طبقه بندی ژل: L۲۵ , F۳۱ , O۲۵. واژگان کلیدی: تنوع صادرات , درآمد ارزی , کالاهای صنعتی , الگوی خودرگرسیون با وقفه های توزیعی