اثر نوع حلال بر ساختار آمیزه غشایی پلی (استایرن -کو-اکریلونیتریل )/ پلی (وینیل کلراید)
Publish place: The 7th National Polymer Conference of Iran
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 56
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
POLYMER07_099
تاریخ نمایه سازی: 2 دی 1402
Abstract:
آمیزه غشائی پلی (استایرن -کو-اکریلونیتریل )/ پلی (وینیل کلراید) در حلال های مختلف به روش جدایی فازی القاء شده با غیرحلال (NIPS)تهیه شد. غشاء تهیه شده با حلال دیمتیل فرمامید (DMF) بالاترین درصد تخلخل و تراوایی را نشان داد. استفاده از مخلوط حلالی تتراهیدروفوران (THF) یا ۱، ۴-دیاکسان (DOX) با DMF موجب افزایش استحکام غشاء شد اما کاهش تخلخل غشاء و تراوایی را به همراه داشت . غشاهای تهیه شده از مخلوط حلالی ساختار، تخلخل ، و عملکردی بینابین غشاهای تهیه شده از حلال های خالص نشان دادند.
Keywords:
Authors
توحید جلیلی
دانشکده مهندسی پلیمر، دانشگاه صنعتی سهند، شهرجدید سهند، تبریز، ۵۳۳۱۸۱۷۶۳۴، ایران
سیدمرتضی قاسمی
دانشکده مهندسی پلیمر، دانشگاه صنعتی سهند، شهرجدید سهند، تبریز، ۵۳۳۱۸۱۷۶۳۴، ایران پژوهشکده مواد پلیمری، دانشگاه صنعتی سهند، شهرجدید سهند، تبریز، ۵۳۳۱۸۱۷۶۳۴، ایران