بررسی علل و پیامدهای تخریب زیست محیطی دریاچه ارومیه

دریاچه ارومیه دومین دریاچه بسیار شور در جهان با مساحتی حدود ۵۰۰۰ کیلومتر مربع در زمان پر آبی است. آرتمیا اورمیانا گونه ای از آرتمیای دو جنسی در این دریاچه زندگی می کند. این دریاچه دماهای شدید منطقه را متعادل می کند و گردشگران فراوانی جهت تفریح، شنا و لجن درمانی مخصوصا در فصل تابستان از آن دیدن می کنند. در طی دو دهه گذشته افزایش تقاضا برای آب کشاورزی در حوضه آبریز دریاچه و خشکسالی های پی درپی سطح آب دریاچه را بشدت کاهش داده است و حدود ۷۵ – ۵۵% از بستر دریاچه به شوره زار تبدیل شده است. این مطالعه نشان می دهد که افزایش مصرف آب کشاورزی در حوضه آبریز، خشکسالی و افزایش دمای کره زمین افزایش جمعیت، افزایش تقاضا برای آب و غذا، توسعه بی رویه کشاورزی و خشکسالی مهمترین عوامل کاهش سطح آب دریاچه هستند. مهمترین پیامدهای خشک شدن دریاچه ارومیه عبارتنداز:: کاهش تنوع زیستی، افزایش طوفانهای نمکی، افزایش بیماریها، از بین رفتن گردشگری، تضعیف کشاورزی، افزایش بیکاری و مهاجرت و کاهش درآمد مردم منطقه می باشد. دولت برنامه احیاء این دریاچه بی نظیر را به عنوان اولویت حیاتی در برنامه های خود قرار داده است. در این مقاله علل و پیامدهای زیست محیطی، اکولوژیکی و اجتماعی- اقتصادی خشک شدن دریاچه ارومیه را بررسی می کنیم. اگر روند خشک شدن دریاچه ادامه یابد بسیاری از کاربری های زیست محیطی، اقتصادی- اجتماعی در حوضه آبریز آن بطور کامل از بین خواهد رفت.

Keywords:

دریاچه ارومیه , حوضه آبریز , آب , کشاورزی , آرتمیا