بررسی استحکام تورهای پره بکار گرفته شده در استان های گلستان و مازندران

چکیده هر تور صیادی برای صید ماهی خاصی طراحی و ساخته می گردد. مطابق نوع و اندازه رشته های نخ تشکیل دهنده تور، استحکام آنها با یکدیگر تفاوت دارند. حفظ این استحکام برای صید ماهی از اهمیت خاصی برخوردار است. متاسفانه در ایران استاندارد خاصی برای ادوات صیادی وجود ندارد. از این رو در تحقیقی تصمیم گرفته شد تا این موضوع در رابطه با صید پره مورد توجه قرار گیرد. برای این منظور در فصل صید پره و در خلال سال های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ از دو تعاونی صیادی تعداد ۲۰ نمونه نخ از بخش های کیسه و جناحین تهیه شد. جهت بررسی استحکام نخ ها به آزمایشگاه دانشگاه صنعتی امیرکبیر انتقال داده شد. نتایج نشان داد میانگین استحکام تور نو و تور کارکرده در بخش کیسه و جناحین دارای بیشترین استحکام بوده اند. بطوری که استحکام تور نو در بخش کیسه ۳۱۸ کیلوگرم نیرو و تور کارکرده کیسه ۲۹۵ کیلوگرم نیرو، تور نو جناحین ۳۰۹ کیلوگرم نیرو و تو کارکرده جناحین ۳۰۱ کیلوگرم نیرو بود. همچنین نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین آن ها وجود دارد (۰۱/۰p <). همچنین نایج نشان داد میانگین میزان تاب در متر تیمارهای مورد بررسی نیز اختلاف معنی داری وجود دارد (۰۰۱/۰p <). بررسی های صورت گرفته نشان می دهد که با گذشت زمان از استحکام این تور کاسته شده و این کاهش در بخش کیسه بیشتر است.

Keywords:

واژگان کلیدی: استحکام در مقابل پارگی , نخ تور , صید پره , استان گلستان و مازندران