بررسی رابطه اخلاق کاری با عملکرد شغلی کارکنان بیمارستان های منتخب آموزشی شهر یزد در سال ۱۴۰۰

مقدمه و هدف: عملکرد شغلی حیاتی ترین مسئله سازمان است که بقا یا انحلال سازمان به آن بستگی دارد. یکی از عوامل ارتقای عملکرد شغلی، اخلاق کاری است. ازآنجاکه اخلاق کاری و عملکرد شغلی از مباحث جدایی ناپذیر در بهبود بهره وری هستند، پژوهش حاضر رابطه اخلاق کاری و عملکرد شغلی کارکنان بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد را در سال ۱۴۰۰ بررسی کرده است. روش کار: این پژوهش کاربردی، توصیفی-همبستگی و مﻘطعی بود که روی ۱۸۰ نفر از کارکنان بیمارستان های منتخب آموزشی شهر یزد انجام شد. اعضای نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسش نامه اخلاق کاری Petty و عملکرد شغلی پاترسون در اختیار آن ها قرار گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های من ویتنی و کروسکال والیس تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد میان ابعاد اخلاق کاری و عملکرد شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد که شامل علاقه به کار ۰/۳۵۵، پشتکار ۰/۵۵۱، روابط سالم ۰/۴۸۳ و روح جمعی و مشارکت در کار ۰/۳۸۶ بود. میان متغیرهای دموگرافیک (تاهل، میزان تحصیلات، سن و سابقه کار) با اخلاق کاری و متغیرهای دموگرافیک (جنسیت، تاهل، سن و سابقه کار) با عملکرد شغلی رابطه معناداری مشاهده شد (۰/۰۵< P). نتیجه گیری: افزایش اخلاقیات باعث افزایش عملکرد شغلی می شود و چون عملکرد شغلی موجب ارتقای بهره وری سازمان و رسیدن به اهداف می شود، ضرورت توجه به این متغیرها انکارناپذیر است.

Keywords:

Hospital management , Hospital staff , Job performance , Productivity improvement , Professional , Work ethics , اخلاق کاری , ارتقای بهره وری , عملکرد شغلی , کارکنان بیمارستان , مدیریت بیمارستان