کاربرد پس از برداشت کیتوزان و پوترسین بر حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری خیار (Cucumis sativus L.)

میوه های خیار در مرحله پس از برداشت، به دلیل رطوبت بالا، فعالیت متابولیکی زیاد و فساد ناشی از رشد میکروارگانیسم ها، عمر نگه داری کوتاهی دارند. در این پژوهش اثرات پوترسین (۰، ۵/۰، ۱ و ۲ میلی مولار) و کیتوزان (۰، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد) بر برخی ویژگی های میوه خیار در طی انبارمانی در دمای ۱±۱۲ درجه سلسیوس در زمان انبارمانی (۰، ۱۰ و ۲۰ روز) و یک روز در دمای ۲۵ درجه سلسیوس بررسی شد. نتایج نشان داد که کیتوزان و پوترسین تاثیر معنی داری بر جلوگیری از کاهش وزن، حفظ مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، pH، سفتی بافت، کلروفیل پوست، اسیدآسکوربیک و بهبود کیفیت حسی میوه خیار در طی نگه داری دارند. کم ترین کاهش وزن و بیش ترین سفتی در تیمار ۵/۱% کیتوزان و ۲ میلی مولار پوترسین پس از ۱۰ و ۲۰ روز انبارمانی به دست آمد. هم چنین بیشترین میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، میزان کلروفیل، ویتامین ث، آنتی اکسیدان کل، فنل کل و کمترین میزان pH، پوسیدگی و کاهش کیفیت حسی در زمان های ۱۰ و ۲۰ انبارمانی مربوط به تیمارهای ۵/۱% کیتوزان و ۲ میلی مولار پوترسین بود که با تیمار شاهد تفاوت معنی داری نشان دادند. تیمارهای پوشش ۱% و ۵/۱ درصد کیتوزان به جز در کاهش وزن در دیگر صفات اندازه گیری شده در طی انبارمانی اختلاف معنی داری نشان ندادند. به نظر می رسد که پیش تیمار پوترسین (۲ میلی مولار) و پوشش کیتوزان (۱ تا ۵/۱%) می تواند ضمن افزایش عمر انبارمانی خیار، کیفیت میوه ها را به مدت طولانی تری حفظ کند.

Keywords:

Antioxidant capacity , Ascorbic acid , Physiological weight loss , Total phenol. , اسید آسکوربیک , ظرفیت آنتی اکسیدانی , فنل کل , کاهش وزن فیزیولوژیکی.