استفاده از نظام استنتاج فازی در برآورد رسوب معلق (مطالعه موردی: حوزه آبخیز طالقان)

شبیه­سازی و ارزیابی آورد رسوب رودخانه از جمله مسائل مهم و کاربردی در مدیریت منابع آب می­باشد. بررسی روابط تجربی و معادلات ریاضی ارائه شده نشان می­دهد که هنوز روش تحلیلی یا تجربی مناسبی که براساس آن به برآورد درستی از میزان رسوبات حمل شده توسط رودخانه دست یافت، ارائه نشده است. به همین دلیل در این مطالعه به منظور دستیابی به تخمینی نزدیک به واقعیت از میزان رسوبات حمل شده توسط رودخانه­ها، از داده­های همزمان دبی آب و دبی رسوب ایستگاه گلینک واقع بر رودخانه طالقان، جهت مدل­سازی رسوب معلق روزانه با استفاده از نظام استنتاج فازی و روش معادله همبستگی چند متغیره آماری استفاده شد. به­منظور ارزیابی نتایج این دو روش از معیارهای RMS ، MAE و R۲ استفاده شد. نتایج نشان­دهنده دقت بالاتر برآوردهای مدل فازی (۵۱.۳= RMS ، ۳۱.۱۶ = MAE و ۰.۹۶۰۴= R۲ ) در مقایسه با برآوردهای مدل معادله همبستگی چند متغیره (۹۳.۳= RMS ، ۵۲.۸۵= MAE و ۰.۸۱= R۲ ) می­باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که روش فازی توان تشخیص محدوده زمانی وقوع تغییرات رژیم رسوبی را در رودخانه دارا می­باشد و روش فازی می­تواند به عنوان طریقی موثر و کارآمد جهت تصمیم­گیری در خصوص مسایل رسوبگذاری و فرسایش حوزه آبخیز مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

Water Discharge , Sediment Discharge , Modeling , Trend Curve and Fuzzy InterferenceSystem. , دبی رسوب , دبی آب , مدل سازی , منحنی سنجه و نظام استنتاج فازی.