بررسی عملکرد گازوییل نانو امولسیونی در انتشار آلاینده های زیست محیطی در مقایسه با سوخت پایه

حضور ذرات بسیار ریز آب به صورت نانوامولسیون در سوخت های دیزلی به هنگام احتراق در موتور باعث پدیده میکروانفجار می شود که با وقوع این فرایند، اکسیژن بیشتری در اختیار سوخت قرار گرفته و باعث بهسوزی آن می شود. در این کار پژوهشی، فرمولاسیون گازوییل نانو امولسیونی با استفاده از بسته مواد فعال سطحی از قبیل اسیدهای چرب و نمک آنها، استر اسیدهای چرب، اسیدهای چرب اتوکسیله و مخلوط آنها به همراه کمک حلال های خطی از جمله الکل های سبک نظیر بوتانول، هگزانول و غیره در حضور ۱۵- ۵ % آب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از آزمایش ها نشان می دهد که سوخت های نانو امولسیونی طی مدت زمان طولانی به طور کامل شفاف بوده و با عدم ته نشینی و دو فاز شدن، پایدار باقی ماندند. پس از آزمایش های انجام شده در موتور دیزلی OM۳۱۴ از نظر آلاینده های زیست محیطی منتشر شده از اگزوز، مصرف سوخت و عملکرد موتور در مقایسه با سوخت پایه (گازوییل معمولی) مقایسه شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که حضور ۱۵- ۵% آب در این سوخت ها، باعث کاهش انتشار اکسیدهای نیتروژن تا حد ۹/۱۲-۴۴/۰%، دوده ۹/۴۳-۳۵/۱۷%، هیدروکربن های نسوخته ۶-۸۲/۰% و بهبود بازده حرارتی و خاصیت روانکاری در موتور دیزل شد. همچنین حضور آب و مواد افزودنی در این سوخت ها باعث کاهش ارزش حرارتی سوخت گردید که با وجود بهبود کیفیت احتراق در اثر پدیده میکروانفجار و افزایش بازده حرارتی۸/۴-۳%، باعث افت قدرت موتور در حدود ۶/۱۳- ۵/۴ % شد.

Keywords:

سوخت های امولسیونی دیزلی , هیدروکربن های امولسیونی , سوخت های پاک