آشکارسازی هیدروکربورهای گازی دشت گرگان به شیوه آنالیز AVO

AVO یا تغییرات دامنه در مقابل دورافت، یکی از روش های موثر در شناسایی نوع سیالات در اکتشافات زیر سطحی است. در این مطالعه با بهره گیری از مدل سازی مستقیم و معکوس در قالب آنالیز AVO به بررسی وجود هیدروکربورهای سبک در دشت گرگان پرداخته شده است. هدف، مدل سازی مستقیم تعیین نشان گرهای وابسته به لیتولوژی و سیال است. آنالیز مذکور در ارتباط با نشان گرهای تبدیلی و غیر تبدیلی انجام شده است. مدل سازی معکوس با داده های واقعی سروکار دارد و از نتایج مدل سازی مستقیم که برای شناسایی زون های حاوی هیدروکربورهای سبک بهره می گیرد شناسایی شوند. به کارگیری روش معرفی شده در دشت گرگان نشان می دهد که نشان گرهای تبدیلی مانند بازتابندگی سد صوتی موج برشی و بازتابندگی سرعت موج برشی نسبت به نشانگرهای غیر تبدیلی شامل بازتابندگی سد صوتی موج تراکمی و بازتابندگی سرعت موج تراکمی، قابلیت بالاتری در تمایز سیال دارد. تشکیل مقاطع برگردان شده از نشان گرهای سیالی، دو زون هیدروکربوری سبک را در زیر ناپیوستگی کرتاسه – ترشیری آشکار می سازد و انتظار می رود که در زیر این زون ها آب وجود داشته باشد. با بررسی مقادیر نشان گرهای تقابل دانسیته، سرعت موج برشی و تراکمی از روی مقاطع برگردان شده نشان گرهای مذکور و در نظر گرفتن نمودار راموس – کاستاگنا می توان گفت که درجه اشباع آب ۹۰% و درجه اشباع زون های هیدروکربوری شناسایی شده در زیر ناپیوستگی کرتاسه – ترشیری در حدود ۱۰% است.

Keywords:

تغییرات دامنه در مقابل دورافت , نشان گرهای تبدیلی , مدل سازی مستقیم AVO , مدل سازی معکوس AVO