فرآیند سولفورزدایی اکسایشی میعانات گازی با کمک کاتالیزگر جدید نانوذره مغناطیسی هسته-پوسته- پوسته Fe۳O۴@SiO۲@Polyionene در حضورS۲O۸−۲ و H۲O۲
Publish place: The journal of Petroleum Research، Vol: 33، Issue: 3
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 88
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PRRIP-33-3_006
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1402
Abstract:
ترکیبات سولفوره به صورت سنتی یک آلودگی برای سوخت های مایع هیدروکربنی هستند .اکسایش ترکیبات حاوی گوگرد روشی بسیار مناسب جهت حذف این ترکیبات و ایجاد سوخت های با محتوای گوگرد بسیار پایین است. در این تحقیق اکسایش دسته بسیار گسترده ای از ترکیبات گوگردی در میعانات گازی با کمک پراکسید اکسیژن در یک سیستم دو فازی مایع- مایع با کمک S۲O۸−۲ تثبیت شده برروی نانو ذره مغناطیسی هسته- پوسته- پوسته Fe۳O۴ @SiO۲ @Polyionene تحت شرایط اتمسفری مورد بررسی قرار می گیرد. اثر متغیرهای مختلفی از جمله دما، زمان واکنش ،حلال های استخراج و نسبت حجم اکسیدان به میعانات گازی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق مشخص گردیده که سرعت واکنش حذف اکسایشی ترکیبات گو گردی با افزایش دما و نیز نسبت H۲O۲ به میعانات گازی افزایشی می باشد. در این تحقیق به خوبی مشخص گردد، که در شرایط اتمسفری بیشتر از ۷/۹۸% ترکیبات گوگردی موجود در میعانات در دمای بهینه C° ۵۰ طی مدت min ۱۲۰حذف می گردید. در این تحقیق مشخص گردید که با تغییر حلال استخراج نهایی از آب به محلول سود/ متانول/ آب به طور چشم گیری حذف ترکیبات گوگردی افزایش می یابد. سرعت بالای حذف ترکیبات گوگردی اکسید شده در میعانات گازی با کمک متانول رامی توان با افزایش حلالیت ترکیبات سولفونی حاصل از اکسایش در این حلال و عدم انتقال هیدروکربن ها به حلال بسیار قطبی متانول توضیح داد. نتایج نشان داده که سولفور کل موجود در میعانات گازی مورد بررسی در شرایط اتمسفری C° ۵۰ و نسبت H۲O۲ (۳۰%) میعانات گازی در حلال استخراج محلول سود/ متانول/ آب بیشترین کاهش را نشان می دهد.
Keywords:
Authors
سعید سلطانی داربیدی
گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
عبدالرضا مقدسی
گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
عزت اله جودکی
گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
;کیوان قدرتی
گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
حامد رشیدی
گروه مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :