بررسی آزمایشگاهی و مدلسازی اثر گازهای تزریقی دیاکسیدکربن و گاز طبیعی غنیشده بر سینتیک رسوب آسفالتین از نفت زنده

رسوب آسفالتین از سیال مخزن یکی از مشکلات جدی در حین تولید نفت است که سبب مسدود شدن سازند، دهانه چاه و تاسیسات بهره برداری می شود. در مطالعههای پیشین عمدتا رسوب آسفالتین تنها از نگاه ترمودینامیکی بررسی و فرض شده است که این رخداد نسبتا سریع است و آثار سینتیکی وجود ندارند. بدون درک درست آثار سینتیکی همراه در حین رسوب آسفالتین، مدل های ترمودینامیکی پیشبینیای گمراهکننده از پایداری آسفالتین به دست می دهند؛ بنابراین برای مطالعه این پدیده باید از دو منظر تعادل ترمودینامیکی و پایداری سینتیکی به موضوع نگاه کرد. در این مطالعه با روش تزریق مولی برنامهریزیشده گاز طبیعی غنیشده و دیاکسیدکربن در شرایط دما و فشار اولیه مخزن در سامانه تشخیص جامد به ارزیابی سینتیکی فرآیند رسوب ایجادشده پرداخته شد و با فرض سینتیک پلیمری شدن برای واکنش گاز و مولکول آسفالتین، مشخصههای سینتیکی واکنش رخ داده محاسبه شدند. نتایج نشان می دهند که رسوب آسفالتین بهازای ۹/۰ مول گاز طبیعی غنیشده تزریقی و برای گاز CO۲ بهازای ۳/۰ مول تزریق به یک مول نفت مخزن رخ می دهد. همچنین مرتبه واکنش نسبت به گاز طبیعی غنیشده تزریقی و CO۲ حدود ۷/۲ برابر مرتبه واکنش نسبت به آسفالتین است.

Keywords:

رسوب آسفالتین , تزریق گاز , سینتیک , سامانه تشخیص جامد , مدل توانی