طراحی منظر شهری پایدار مبتنی بر مشارکت مردمی در مدیریت نوین کلان شهرها (نمونه موردی: پهنه رودکی واقع در منطقه یازده شهر تهران)

بدون تردید مواجه شدن با حجم عظیمی از داده ها و اطلاعات و مطرح شدن زمان به عنوان مهمترین سرمایه در مدیریت های نوین شهری راهی جز تمسک به استفاده از تکنولوژی و فناوری های نوین باقی نخواهد گذاشت. در فرآیند تصمیم گیری مشارکتی به یاری سیستم های زیست محیطی مجازی می توان پس از ارزیابی در شبیه سازی ایده یا راه حل ها، موارد عملی و مناسب را برگزید و از تصمیم گیری نادرست پیشگیری کرد. هدف اصلی این پژوهش می تواند دستیابی به دیدگاهی جدید در شهرسازی ایران که در آن اولویت طراحی منظر بر اساس دسترسی به منظر پایدار شهری با تکیه بر مشارکت و سهیم نمودن ساکنین محلی در فرآیند طراحی منظر در نظر گرفته شود. در این مقاله روش نمونه گیری، گلوله برفی انتخاب شده. مولفه های تاثیرگذار بر دو عامل شهرسازی مشارکتی و محیط مجازی اشتراکی شناسایی و با استفاده از روش دلفی مورد تجریه و تحلیل قرار گرفتند و عواملی که دارای تاثیر کمتری بر روی مدل تحقیق خواهند بود با استفاده از نظر خبرگان حذف شدند و سپس با توجه به مدل ها و پرسشنامه پر شده توسط پاسخگویان یک مدل مفهومی تشکیل گردید. در تشکیل این مدل مفهومی از نظرات خبرگان با روش طوفان مغزی بهره گرفته شد تا امکان استنتاج یک مدل متناسب با روش ANP فراهم گردد. در این صورت می توان در محدوده پهنه رودکی که از پتانسیل مناسبی به لحاظ هویت تاریخی و فرهنگی برخوردار است، سیستم پایدار منظر شهری را با توجه به اولویت های بدست آمده از فرآیند تحلیل شبکه ای، طراحی و از آن خروجی های مفید در پروسه تصمیم سازی ها دریافت خواهد شد.

Keywords:

منظر شهری پایدار , شهرسازی مشارکتی , پهنه رودکی