بهینه سازی بیان موقت ژن در گیاه گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum)
Publish place: Journal of agricultural biotechnology، Vol: 15، Issue: 4
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 95
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-15-4_001
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1402
Abstract:
چکیدههدف: هدف از این تحقیق بهره گیری از گیاه گوجه فرنگی رقم کال جی به عنوان یک گیاه مدل برای انتقال موقت جهت تولید ترکیبات دارویی و صنعتی است.مواد و روش ها: به منظور بررسی انتقال موقت ژن، سه غلظت اگرو باکترویوم در OD۶۰۰ (۴/۰، ۶/۰ و ۸/۰)، سه زمان پس از تلقیح (۴، ۷ و ۱۰ روز) و دو حالت با حضور ژن p۱۹ و بدون p۱۹ به عنوان فاکتورهای موثر بر بیان موقت ژن انتخاب شدند. ناقلین مورد استفاده در این تحقیق pXK۲FS۷ و pCAMBIA۱۳۰۴ به ترتیب حاوی ژن های GFP و P۱۹ بودند. برای انتقال موقت ژن GFP، برگ گیاهچه های ۶ برگی با استفاده از روش اگرواینفیلتریشن تلقیح شدند. بدین صورت که غلظت های مختلف از اگروباکتریوم حاوی ناقل pXK۲FS۷ و ناقل P۱۹ با یکدیگر مخلوط شدند و بیان ژن GFP بررسی گردید. همه برگ های گیاهان گوجه فرنگی در مرحله مناسب رشدی توسط سرنگ انسولین بدون سوزن در سطح زیرین برگ تزریق شدند. به منظور تایید تراریختی و انتقال ژن استخراج RNA، ساخت cDNA و میزان بیان ژن GFP با استفاده از روش Realtime PCR انجام شد و نهایتا مشاهده بیان پروتئین GFP با میکروسکوپ فلورئوسانس صورت گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که غلظت باکتری، تعداد روزهای پس از تلقیح و بیان ژن p۱۹ (پروتئین سرکوب کننده خاموشی ژن) بر بیان ژن GFP اثرات معنی داری دارند. به طوری که حضور ژن p۱۹ به عنوان سرکوبگر سیستم خاموشی ژن در مقایسه با عدم حضور در همه حالات باعث بیان بیشتر ژن GFP گردید. همچنین مشخص شد که رقت OD۶۰۰ ۶/۰ اگروباکتریوم مناسب ترین غلظت برای اگرواینفیلتریشن GFP است. به علاوه در ۷ روز پس از تلقیح، بالاترین میزان رونویسی ژن GFP بدست آمد. بهترین ترکیب به منظور حصول حداکثر میزان رونویسی ژن GFP، حضور ژن p۱۹، غلظت ۶/۰ OD۶۰۰ اگروباکتریوم و جمع آوری نمونه های برگی ۷روز بعد از تلقیح می باشد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق می تواند در مطالعات مقدماتی و یا بهینه سازی تولید پروتئین های نوترکیب در برگ های گوجه فرنگی مورد استفاده قرار گیرد.
Keywords:
Authors
معصومه نصیری مقدم
۱- دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
اسعد معروفی
دانشیار، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
مختار جلالی جواران
استاد گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
یوسف شرفی
استادیار پژوهشی موسسه تحقیقات کشاورزی دیم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی (ARREO)، مراغه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :