کاهش فقر آموزشی و باز ماندگی از تحصیل با رعایت عدالت آموزشی در نطام آموزش و پرورش

زمینه و هدف: عدالت آموزشی بنیان فکر و فرهنگ یک جامعه است که جزیی از عدالت فرهنگی بوده و زمینه بر خورداری افراد یک جامعه از همه امکانات برابر آموزشی را فراهم می آورد. عدم وجود عدالت آموزشی سرعت رشد و پیشرفت تمدن بشری را کم کرده و سبب گسترش تضاد طبقاتی و فقر آموزشی و بازماندگی از تحصیل می گردد. لذا، در این پژوهش ضمن گرد آوری آمار بازماندگان از تحصیل راهکار هایی برای برای کاهش فقر و بازماندگی از تحصیل با رعایت عدالت آموزشی ارایه شده است. روش پژوهش: این پژوهش به شیوه توصیفی و از نوع تحلیل اسنادی به صورت فیش یرداری از منابع اسنادی همچون مقالات و کتاب ها که از طریق سایت های معتبر داخلی و خارجی و اسناد بالا دستی از جمله سند تحول بنیادین آموزش و پرورش. تهیه شد. یافته ها: یکی از شاخص های مهم عدالت محوری فراهم شدن امکان رشد و اعتدال آموزشی برای همه مردم صرف نظر از جنس، نژاد، طبقه، قومیت و رنگ است. نتیجه گیری: لزوم برخورداری از آموزش وپرورش رایگان و با کیفیت مناسب برای تمام افراد در سن آموزش، دغدغه ای اساسی است که از آن به عنوان عدالت آموزشی یاد می شود. وجود چالش ها و موانع مختلف در اجرای هدف یاد شده، منجر به شکل گیری نابرابری ها و بی عدالتی ­هایی شده است

Keywords:

Educational justice , educational poverty , education failure , عدالت آموزشی , فقر آموزشی , بازماندگی از تحصیل