مقایسه اثربخشی آموزش خودکارآمدی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان و تعلق به مدرسه در دانش آموزان پسر

زمینه و هدف: امروزه تحصیل و یادگیری از اساسی ترین فعالیت های زندگی در جوامع مترقی به شمار می رود و بقا و دوام هر جامعه منوط به کسب اطلاعات و به کارگیری آن در زندگی است. هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش خودکارآمدی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان و تعلق به مدرسه در دانش­آموزان پسر متوسطه دوم شهر بیرجند در سال تحصیلی ۱۳۹۹- ۱۴۰۰ بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود که با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری ۳ ماهه اجرا شد. از بین مدارس متوسطه دوم شهر بیرجند یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد و با استفاده از نرم افزار G Power  حجم نمونه ۷۸ نفر  در نظر گرفته شد و دانش آموزان به طور تصادفی و با در نظر گرفتن ریزش نمونه  در سه گروه (۲۶ نفر گروه آزمایش خودکارآمدی، ۲۶ نفر گروه مداخله اکت و ۲۶ نفر گروه گواه) قرار گرفتند. داده­ها با آزمون تحلیل واریانس انداره­گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها: یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که آموزش خودکارآمدی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش اضطراب امتحان و افزایش سطح  تعلق به مدرسه دانش­آموزان نسبت به گروه کنترل می­شود (۰۰۱/۰p<). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد بین تاثیرگذاری آموزش خودکارآمدی نسبت به آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان و تعلق به مدرسه تفاوت معنی­داری وجود نداشت (۰۵/۰آموزش خودکارآمدی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد در اضطراب امتحان و تعلق به مدرسه در دانش­آموزان، مشاوران و درمانگران می­توانند از این رویکردها جهت کاهش اضطراب امتحان و همچنین افزایش سطح تعلق به مدرسه دانش­آموزان استفاده کنند.

Keywords:

self-efficacy education , education based on acceptance and commitment , test anxiety , belonging to school , آموزش خودکارآمدی , آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد , اضطراب امتحان , تعلق به مدرسه