بررسی آزمایشگاهی اثر تیغه ی افقی بر توپوگرافی بستر در خم ۹۰ درجه

ساحل خارجی خم رودخانه ها به دلیل نحوه شکل­گیری الگوی جریان به­ویژه جریان های ثانویه در خم، در معرض فرسایش شدید می باشد. از این رو ضروری است تا حفاظت گردد. روش های حفاظتی باید با در نظر گرفتن بیشینه­ی عمق فرسایش طراحی و اجرا شوند. روش های کاهش عمق آبشستگی باعث کاهش هزینه های روش های حفاظتی می گردد. در این مقاله کاربرد تیغه­ی افقی به منظور بررسی میزان تاثیر آن در کاهش عمق آبشستگی مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این منظور خم ۹۰ درجه در آزمایشگاه هیدرولیک ساخته شد و اثر تیغه­ی افقی را که در طول قوس خارجی در برابر جریان جلو آمده بر کاهش فرسایش و توپوگرافی بستر در آبراهه های روباز بررسی گردید. نتایج آزمایش­ها نشان داد که این روش در کاهش آبشستگی و یکنواخت نمودن توپوگرافی بستر کاملا موثر است. آزمایش­ها برای تیغه به عرض ۷۵ میلیمتر در چهار عمق کارگذاری ۰، ۲۰، ۴۰ و ۶۰ درصد، بیشینه­ی عمق آبشستگی برای حالت بدون تیغه انجام شد و نتیجه­گیری شد که قرار گیری تیغه در ۴۰ درصد بیشینه­ی عمق آبشستگی حالت بهینه را دارا بوده و باعث ۵/۴۴ درصد کاهش در بیشینه­ی عمق آبشستگی نسبت به حالت بدون کارگذاری تیغه می شود.

Keywords:

Bend , Erosion hole , Horizontal Footing , Bank protection and Bed Level. , قوس , چاله ی فرسایش , تیغه ی افقی , رقوم بستر و حفاظت ساحل