اثربخشی تمرینات EFT بر فاکتورهای آمادگی جسمانی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع)

زمینه و هدف: گذشته از پیشرفت های تاکتیکی و فنی در علوم نظامی و تسلیحاتی، مولفه روانی جنگ و آمادگی در سال های اخیر بیشتر موردتوجه قرارگرفته است، هدف پژوهش حاضر اثربخشی تمرینات EFT بر فاکتورهای آمادگی جسمانی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) است. روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) در سال ۱۴۰۱ بود که ۳۰ تن از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به ۲ گروه مداخله (۱۵ تن) و کنترل (۱۵ تن) تقسیم شد. در مرحله پیش آزمون ابتدا، از همه ۳۰ تن آزمون ACRT گرفته شد سپس در جلسه ای به گروه مداخله که ۱۵ تن بودند، تکنیک EFT و نحوه تمرینات آن آموزش داده شد و آن ها به همراه تمرینات بدنی که روزانه داشتند ۱۰ جلسه تکنیک EFT تمرین کردند؛ و گروه کنترل که ۱۵ تن بودند فقط تمرینات بدنی که روزانه داشتند را در این ۱۰ جلسه تمرین کردند. بعد از اتمام ۱۰ جلسه تمرین مرحله پس آزمون همانند پیش آزمون انجام شد. تحلیل داده​های مربوط به فاکتورهای آمادگی جسمانی با آزمون تی همبسته در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ انجام شد. یافته ها: میانگین دوی ۷۰ متر در گروه  EFTاز ۷۷/۰±۱۵/۹ به ۷۵/۰±۶۰/۸ و میانگین حمل مجروح در این گروه از ۴۴/۱±۱۶/۹ به ۳۵/۱ ± ۵۰/۸ ثانیه کاهش یافت که با توجه به سطح معنیداری ۰۵/۰ تفاوت معنیدار در عملکرد قابل مشاهده میباشد (P-Value<۰.۰۵). نتیجه گیری: به طورکلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بعد از ضربه زدن به نقاط مریدین و خودگفتاری عملکرد دانشجویان دانشگاه امام علی بهبود یافت. لذا، پیشنهاد می شود مربیان و فرماندهان ارتش EFT را در کنار برنامه های جسمانی خود برای بهبود عملکرد دانشجویان و سربازان مدنظر قرار دهند.

اثربخشی تمرینات EFT بر فاکتورهای آمادگی جسمانی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) Keywords:

EFT , Physical Fitness Factors , Carrying the Injured , EFT , فاکتورهای آمادگی جسمانی , حمل مجروح