بررسی میزان خودمراقبتی معنوی -اسلامی (مشارطه) در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران

سابقه و هدف: در منابع دینی نظام خودمراقبتی، نظامی جامع و منحصر به فرد بوده و برگرفته از نظارت خداوند متعال و نظارت فرد بر اعمال خود است. از آنجا که در آموزه های اسلامی، خودمراقبتی جایگاه والایی در سلامت نفس دارد، این مطالعه با هدف بررسی خودمراقبتی اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران با توجه به مولفه مشارطه به انجام رسید.       مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، تعداد ۲۶۹ نفر از دانشجویان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی مازندران به وسیله نمونه گیری طبقه بندی تصادفی انتخاب شدند. ارزیابی دانشجویان، با کمک پرسشنامه استانداردشده صورت گرفت که براساس طیف پنج درجه ای لیکرت تنظیم گردید. اطلاعات حاصل از بررسی، پس از جمع آور ی، ثبت و با استفاده از تک نمونه ای و رگرسیون تجزیه و t ، مستقل t ، آزمون های آنالیز واریانس ،SPSS نرمافزار ۱۶ تحلیل شدند.       یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین خودمراقبتی معنوی- اسلامی با مولفه مشارطه (شرط و پیمان بستن با خدا) در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران با رقم ۳۷/۳۱،  از حد متوسط پایین تر بود  (با درجه آزادی۲۶۹ و P=۰/۰۰). در این تحقیق  و دانشجویان دانشکده دندانپزشکی، بیشترین و دانشجویان دانشکده بهداشت، کمترین مقدار نمره خودمراقبتی را به خود اختصاص دادند. ارتباط بین خودمراقبتی معنوی-اسلامی با سن و دانشکده های مختلف، معنادار بود؛ ولی با تحصیلات پدر و مادر و بقیه ویژگی های دموگرافیک از جمله جنس رابطه معنی داری نداشت.       استنتاج: با توجه به اینکه میانگین خودمراقبتی معنوی- اسلامی در خصوص مولفه ی مهم و تاثیرگذار مشارطه در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران کمتر از حد متوسط بود؛ شایسته است مطالعات بعدی معطوف به معرفی و تبیین فواید مشارطه برای دانشجویان گردد تا با بکارگیری آن در سلامت نفس و مراقبت بیشتر از خود، توانمند شوند.

Keywords:

Internal control , Islamic self-care , Self-conditioning (stipulation) , Self-esteem , Student , خودمراقبتی اسلامی , دانشجویان , معیارهای کنترل درونی , مشارطه