پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس هیجان امید تحصیلی وهیجان اضطراب تحصیلی

هدف این پژوهش پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس هیجآن های امید تحصیلی و اضطراب تحصیلی در دانش آموزان بود. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوره دوم شهرستان بوشهر به تعداد ۲۵۶ نفر بودند. نمونه پژوهش بر اساس فرمول فیدل و تاباچینک برآورد شدکه با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس هیجان تحصیلی پکران و مقیاس سازگاری تحصیلی بودند. داده ها با روش های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام در نرم افزار SPSS تحلیل شد. در رگرسیون گام به گام، درگام اول متغیر امید تحصیلی وارد و در گام دوم متغیر اضطراب تحصیلی اضافه شد. یافته ها نشان داد که این مدل رگرسیونی توانست۳۶ درصد از واریانس سازگاری تحصیلی دردانش آموزان را پیش بینی کند. باتوجه به یافته های مطالعه حاضر، برای افزایش سازگاری تحصیلی بالا بردن امید تحصیلی و کاهش اضطراب تحصیلی در دانش آموزان باید موردتوجه قرار گیرد.

Keywords:

سازگاری تحصیلی , امید تحصیلی , اضطراب تحصیلی