دهتل، شواهدی از تولید تراشه های بزرگ آشولی در شمال خلیج فارس

فناوری مرکب آشولی در حدود ۱.۷ میلیون سال پیش در آفریقا پدیدار شد و تا حدود ۱.۵ میلیون سال پیش در غرب و جنوب آسیا منتشر شد. پراکنش آشولی به جنوب آسیا طی پلیستوسن قدیم نشان می دهد که ایران یا حداقل بخش هایی از آن نیز طی این زمان در محدوده پراکنش فرهنگ آشولی قرار داشته است. ایران از این لحاظ همچون پل ارتباطی بین دو منطقه مهم شبه جزیره عربستان و شبه قاره هند است که هر دو منطقه دارای شواهد غنی از فرهنگ آشولی اند. در نتیجه ایران، خصوصا جنوب آن به طور بالقوه اهمیت بسیار زیادی در شناخت چگونگی پراکنش این فرهنگ و ویژگی های آن دارد. اما باوجود اهمیت این منطقه، اطلاعات ما از استقرارهای پارینه سنگی قدیم، خصوصا آشولی در آن بسیار اندک است. در این پژوهش یافته های جدیدی از منطقه دهتل در هرمزگان معرفی می شوند که ازلحاظ فناوری و گونه شناسی قابل انتساب به فرهنگ آشولی هستند. در بررسی مقدماتی این محوطه وسیع که بین رشته کوه پرلاور و روستای دهتل واقع شده، مجموعه کوچکی از دست تراش های سنگی گردآوری شد که شامل یک تبردستی، یک خراشنده انتهایی بزرگ، یک سنگ مادر و یک تراشه بزرگ است که در محدوده کوچکی در حاشیه روستای دهتل یافت شدند. علاوه بر این در بررسی بخش بالایی مخروط افکنه های آبرفتی کوه پرلاور و تنگه خشووه تعدادی تخته سنگ های نیمه مدور بررسی شدند که در سطح دو نمونه آن ها آثار برداشت تراشه های بزرگ مشاهده شد. در این پژوهش ویژگی های فناوری و گونه شناسی یافته معرفی و در بستر منطقه ای موردبحث قرارگرفته اند.

Keywords:

Dehtal , Evidence of the Large Flake Acheulean at the North of the Persian Gulf , Iran , آشولی , دو رویه , تراشه بزرگ , پارینه سنگی قدیم , خلیج فارس , جنوب زاگرس.