معرفی رهیافت ساده و کم تهاجمی برای دسترسی به فضای اپیدورال در مدل حیوانی گربه

زمینه مطالعه: اگرچه مطالعات بسیاری برای بهبود راهکارهای مداخله در آسیب های نخاعی صورت گرفته است، همچنان درمان قطعی در دسترس نمی باشد. ایجاد یک مدل حیوانی برای دستیابی به درمان کارآمد ضروری می باشد. هدف: مطالعه حاضر برای معرفی یک رهیافت ساده و کم تهاجم جهت دسترسی به فضای اپیدورال در مدل حیوانی گربه صورت گرفته است. روش کار: در این مطالعه برای ورود به کانال نخاعی با استفاده از کانولای استیل زنگ نزن از رهیافت پوست در ناحیه کمری-خاجی استفاده شده است. سی تی اسکن، ام آرآی، تراکتوگرافی و ارزیابی رفتاری برای تایید قرارگیری کانولا در محل صحیح و عدم ایجاد آسیب عصبی استفاده شد. نتایج: نتایج ام آرآی تغییر معنی داری درشدت سیگنال ساختارهای عصبی در ناحیه کمری-خاجی متعاقب ورود سوزن نشان -نداد. نتایج حاصل از تراکتوگرافی و ارزیابی رفتاری نیز تاییدکننده این مسئله بودند. نتیجه گیری نهایی: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، رهیافت پوستی در ناحیه کمری-خاجی یک رهیافت ساده و کاربردی است که عوارضی به همراه ندارد و ایجاد آرتیفکت در نتایج ام آرآی نمی نماید.

Keywords:

آسیب طناب نخاعی , رهیافت پوست , اتصال کمری خاجی , گربه , کم تهاجم