سنجش و ارزیابی میزان آگاهی شهروندان چابهار از حقوق و قوانین شهری

بالا بردن میزان آگاهی عمومی ساکنان یک شهر نسبت به حقوق و قوانین شهری ازجمله عوامل مهمی است که برای رسیدن به یک شهر پایدار و مطلوب باید به آن توجه کرد . آگاهی شهروندان موجب رسیدن ایشان به حقی است که جامعه برای آن ها در نظر می گیرد. قوانین و مقررات شهری را می توان به عنوان یکی از مهم ترین نقاط اتصال بین مدیریت شهری و شهروندان قلمداد نمود . به تعبیر بهتر بازیگران عناصر اصلی مدیریت شهری در پرتو قوانین و مقررات شهری ضمن تعریف نقش برای خود و سایر اعضا می توانند شهروندان را در اداره ی امور شرکت دهند. در این پژوهش هدف شناخت میزان آگاهی ساکنان شهر چابهار نسبت به حقوق و قوانین شهری است که با استناد به داده های پژوهشی به توصیف میزان این آگاهی در بین ساکنان شهر موردنظر پرداخته شد. روش پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۲ نفر برآورد گردید. از تعداد ۳۸۲ پرسشنامه پخش شده تعداد ۸۲ پرسشنامه به علت مخدوش بودن اطلاعات کنار گذاشته شد و تحلیل بر روی ۳۰۰ پرسشنامه انجام شد. ابزار گردآوری داده های میدانی پرسشنامه محقق ساخته بود که در غالب ۲۱ گویه طراحی شده بود . پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه آلفای کرونباخ و محاسبه ضریب پایایی ترکیبی(cr) سنجیده شد همچنین با توجه به نتایج پژوهش میزان آگاهی از حقوق و قوانین شهری در بین شهروندان چابهار از حقوق و قوانین شهری در سطح پایین قرار دارد.

Keywords:

آگاهی عمومی , حقوق و قوانین شهری , شهروندان , شهر چابهار.