تعیین دمای ریزش برف و ضریب برف در استان های برف خیز ایران

در حوضه های کوهستانی بخش اعظم نزولات بصورت بارش برف است که در ایجاد رواناب در فصول بهار و تابستان نقش مهی دارد. بنابراین تعیین دمای ریزش برف و ضریب برفی در مدیریت صحیح منابع آب حائز اهمیت است. در این پژوهش، مقادیر دما، کمبود اشباع و فشار بخار اشباع در طول دوره آماری موجود از ۳۰ ایستگاه همدیدی استان های برف خیز کشور استخراج گردید. جهت آنالیز فراوانی وقوع رخداد ریزش برف، تابع توزیع احتمال مناسب بر مقایر دما برازش داده شد و احتمال ریزش برف، در مقدار دمای معین و کمتر از آن محاسبه گردید. همچنین جهت پیش بینی تیپ بارش (باران یا برف)، رابطه همبستگی بین دمای نﻘطه شبنم و کمبود اشباع در زمان بارش برف، مشخص و ضریب برفی با استفاده از رابطه چاندرا محاسبه گردید. نتایج نشان داد، در اغلب مناطق کشور، تابع توزیع احتمالاتی گمبل و نرمال بهترین برازش را با دمای ریزش برف دارد، همچنین دمای ریزش برف در استان های برف خیز کشور از مقدار ۷۷/۱ تا ۵۴/۲- درجه سانتیگراد در نوسان است. نتایج تحلیل فراوانی وقوع با توابع توزیع احتمال نشان داد، با افزایش دوره بازگشت دمای ریزش کاهش و درصد ضریب برفی افزایش می یابد، بطوری که بالاترین درصد ضریب برفی مربوط به مراغه با مقدار ۹۶/۷۲ درصد در دوره بازگشت ۲۰۰ ساله است.

Keywords:

دمای ریزش برف , استان های برف خیز , ضریب برفی , دمای شبنم , کمبود اشباع