بررسی کیفیت بهداشتی هوای شهر تبریز در سال ۱۳۹۰ با تکیه بر شاخص کیفیت هوا AQI
Publish place: Human & Environment، Vol: 18، Issue: 4
Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 119
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_SRBAU-18-4_008
Index date: 30 December 2023
بررسی کیفیت بهداشتی هوای شهر تبریز در سال ۱۳۹۰ با تکیه بر شاخص کیفیت هوا AQI abstract
امروزه آلودگی هوای کلانشهرها تهدیدی برای سلامتی انسان تلقی میگردد که موجب بروز اثرات سوء سلامتی؛ همچون بیماریهای قلبی-عروقی و تنفسی و سرطان میشود. لذا پایش کیفیت هوای شهری جهت اتخاذ تصمیمات کنترلی توسط سازمانهای مربوطه و همچنین جهت اطلاعرسانی شهروندان ضروری می باشد. بنابراین هدف این مطالعه بررسی کیفیت بهداشتی هوای کلانشهر تبریز از نظر میزان آلاینده های معیار میباشد. در این مطالعه توصیفی-مقطعی غلظتهای پنج آلاینده معیار، با مراجعه به سازمان حفاظت محیط زیست استان آذربایجانشرقی بدست آمد. سپس شاخص کیفیت هوا (AQI) از طریق روابط موجود براساس غلظتهای لحظه ای آلاینده ها محاسبه شد و بر مبنای جدول استاندارد کیفیت بهداشتی هوا طبقه بندی گردید. تجزیه و تحلیل دادهها توسط نرمافزار SPSS۲۰ و Excel انجام پذیرفت.از ۳۶۶ روز، ۱/۴% روزها کیفیت هوا خوب، ۶۵% متوسط، ۸/۲۴% ناسالم برای گروه های حساس، ۲/۲% ناسالم، ۳/۳% بسیار ناسالم و ۶/۰% خطرناک بوده است. همچنین ۸۷/۳۰% از روزها AQI بالاتر از حدمجاز بوده است. کربن منوکسید با بیشترین سهم بعنوان آلاینده مسئول شناخته شد. کیفیت هوای کلانشهر تبریز در سال ۱۳۹۰ وضعیت مطلوبی نداشته است زیرا ۱۱۲ روز از سال سطح آلایندههای مسئول بالاتر از حد مجاز بوده است. باتوجه به رابطه معنادار فصل با تغییرات غلظت آلاینده ها، برای نیل به روشهای کنترلی موثر، توجه به این متغیر می تواند مفید باشد. همچنین با افزایش تعداد ایستگاه های پایش آلودگی هوا، اطلاعات به دست آمده می تواند در محاسبه میانگین آماری قابل تعمیم برای کل شهر مورد استفاده قرار گیرد.
بررسی کیفیت بهداشتی هوای شهر تبریز در سال ۱۳۹۰ با تکیه بر شاخص کیفیت هوا AQI Keywords:
بررسی کیفیت بهداشتی هوای شهر تبریز در سال ۱۳۹۰ با تکیه بر شاخص کیفیت هوا AQI authors
اسماعیل جوادی کهریز
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران (مسئول مکاتبات).
یوسف محمدیان
دانشجوی دوره دکترای تخصصی مهندسی بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
محسن گرگانی فیروز جائی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :