اثر مبدا بذر و تیمارهای شیمیایی بر صفات جوانه زنی بذر نیم رس نمدار

یکی از مشکلات تکثیر درختان جنس نمدار، جوانه زنی اندک بذرهای آنهاست. در این تحقیق، تیمارهای مختلف تحریک جوانه زنیدر بذرهای نیم رس نمدار(Tilia rubra subsp. caucasica form angulata Rupr.)، جمع آوری شده از دو مبدا ارتفاعی میان بند و بالابند (به ترتیب ۵۰۰ و ۱۵۰۰ متر از سطح دریا) جنگل های چمستان بررسی شد. بذرهای نیم رس با پریکارپ هر مبدا به صورت: ۱. لایه گذاری سرد؛ ۲. آغشته به هیدروکسید سدیم+لایه گذاری سرد؛ ۳. بذرهای نیم رس، بدون پریکارپ به صورت جیبرلیک اسید+لایه گذاری سرد؛ و ۴. کینتین اسید+لایه گذاری سرد در قالب طرح کاملا تصادفی آزمایش شدند. بیشترین درصد جوانه زنی (۸۷ درصد) به بذرهای بالابند بدون پریکارپ، تیمار شده به ترتیب با جیبرلیک اسید+لایه گذاری سرد، و کنتین اسید+لایه گذاری سرد مربوط بود. بیشترین سرعت جوانه زنی (۶ بذر در هفته) به بذرهای میان بند با پریکارپ، تیمارشده به ترتیب با لایه گذاری سرد، و آغشته به جیبرلیک اسید+لایه گذاری سرد اختصاص داشت. کمترین میانگین زمان جوانه زنی (۲۰ روز) به بذرهای میان بند با پریکارپ (فقط لایه گذاری سرد شده) متعلق بود. به طور کلی، اگرچه بذرهای نیم رس بدون پریکارپ بالابند، آغشته به جیبرلیک اسید (و کینتین اسید)+لایه گذاری سرد دارای درصد جوانه زنی مناسبی بودند، بذرهای نیم رس با پریکارپ میان بند (فقط لایه گذاری سرد) جوانه زنی قابل قبولی را در زمان کوتاه تری نشان دادند. با وجود این، در تحقیقات آینده، بررسی اثر تیمارها بر شاخص بنیه بذر و رشد و نمو نهال نمدار برای به کارگیری شیوه مناسب تکثیر بذر و تولید نهال آن در نهالستان توصیه می شود.

Keywords:

جیبرلیک اسید , درصد جوانه زنی , شاخص بنیه بذر , کینتین اسید , مبدا بذر