تاثیر نوع بافت قلمه و تیمار هورمونی در ترکیب با مواد کمک ریشه زا بر صفات ریشه زایی سرخدار (Taxus baccata L.)
Publish place: Iranian Society of Forestry، Vol: 9، Issue: 4
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 71
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJF-9-4_008
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1402
Abstract:
سرخدار از گونههای بومی ارزشمند با کاربرد بسیار وسیع در فضای سبز است. بهمنظور بررسی تاثیر نوع بافت قلمه (چوب نرم، نیمهسخت و سخت) و میزان هورمون ایندول بوتیریک اسید (۵۰۰۰،۲۵۰۰،۵۰۰،۰ میلیگرم در لیتر) در ترکیب با مواد کمکریشهزا (پراکسید هیدروژن سه درصد و پوترسین یک میلیمولار)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد. پس از پنج ماه از زمان قلمه گیری، درصد ریشهزایی، تعداد ریشه، طول بزرگ ترین ریشه، تعداد دسته های برگچهای، کلروفیل کل، فنل کل و تعداد قلمههای کالوس زده بررسی شد. براساس نتایج به دست آمده اثر نوع بافت، تیمار و برهمکنش آنها بر بیشتر صفات مورد ارزیابی معنیدار بود. ایندول بوتریک اسید (IBA) ۵۰۰۰ + پراکسید هیدروژن ۳ درصد بهترین تیمار در افزایش درصد ریشهزایی، تعداد ریشه، طول ریشه و تولید دسته های برگچهای در قلمههای نیمهسخت بود و مقدار فنل کل در قلمههای نیمهسخت کمتر از قلمههای نرم بود. در تیمار شاهد، قلمهها کالوس تولید کردند، اما ریشهزایی صورت نگرفت. در بین مواد کمک ریشه زا، پراکسید هیدروژن در مقایسه با پوترسین بهتر عمل کرد. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از IBA در غلظتهای زیاد بههمراه استفاده از پراکسید هیدروژن برای تسهیل در ریشهزایی قلمههای نیمهسخت سرخدار، بهدلیل برتری معنی دار نسبت به شاهد توصیه میشود.
Authors
مهناز کریمی
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
حسین مرادی
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری