جداسازی، شناسایی و بررسی تاثیر باکتری های بومی بر رشد نهال های بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.)

باکتری هایی که بر رشد و عملکرد گیاه اثرات مثبت دارند و به آنها ریزوباکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) می گویند، می توانند در احیای نهال های جنگلی کمک شایانی کنند. در این تحقیق ابتدا باکتری های محلول کننده فسفات از خاک جنگلی یاسوج استخراج شد. از ۵ نمونه خاک، ۱۰ جدایه حل کننده فسفات جداسازی شد؛ از این میان ۲ جدایه که بیشترین توانایی را در انحلال فسفات داشتند، انتخاب و پس از خالص سازی با استفاده از روش های رنگ آمیزی و آزمایش های بیوشیمیایی شناسایی شدند که شامل باکتری های Microbacteriumaurantiacum وStreptomyces cinereorectus بودند. سپس به منظور بررسی اثر باکتری های محرک رشد بر عملکرد نهال های بلوط ایرانی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در گلخانه دانشگاه یاسوج انجام گرفت. تیمار آزمایش شامل باکتری های محرک رشد در چهار سطح (عدم تلقیح (کنترل)، باکتری M. aurantiacum، باکتری S. cinereorectus و ترکیب این دو باکتری) بود. نتایج تاثیر باکتری های محرک رشد بر نهال ها نشان داد که کلیه صفات رویشی به جز ارتفاع نهال و نسبت وزن اندام هوایی به زمینی تحت اثر ساده فاکتور باکتری معنی دار بودند. رویش و عملکرد نهال های بلوط ایرانی تلقیح شده با کلیه تیمارهای باکتری (M. aurantiacum، S. cinereorectus و ترکیب دو باکتری M. aurantiacum × S. cinereorectus) از نهال های شاهد بیشتر بود؛ اما تاثیر ترکیب دو باکتری بر وزن تر ساقه و برگ به طور معنی داری کمتر از تیمار با هر یک از باکتری ها بود. به طور کلی می توان گفت استفاده از کودهای بیولوژیک به خصوص باکتری M.aurantiacumبه رشد بیشتر نهال ها در سال های اول استقرار و در نتیجه موفقیت بیشتر جنگلکاری ها کمک می کند.

Keywords:

باکتری محرک رشد , تلقیح , زاگرس , کود زیستی , نهال