بهبود صفات جوانه زنی در بذور کاج جنگلی (Pinus sylvestris)، کاج سیاه (P. nigra) و کاج بروسیا (P. brutia) با استفاده از پیش تیمار پلی اتیلن گلیکول

جوانه زنی و استقرار مطلوب بذر از مهم ترین مسائل در تیمارهای پیش از کاشت است. اسموپرایمینگ بذر به عنوان یک تیمار پیش رویشی برای افزایش صفات جوانه زنی و استقرار گیاهچه به ویژه در شرایط نامطلوب مطرح است. در این تحقیق، اثر اسموپرایمینگ بر صفات جوانه زنی (درصد جوانه زنی، میانگین حداکثر جوانه زنی روزانه، سرعت جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی، ارزش جوانه زنی) بذور کاج جنگلی، کاج سیاه و کاج بروسیا در شرایط کنترل به منظور تعیین بهترین تیمار بررسی شد. آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت که فاکتورهای اصلی شامل زمان (صفر، ۱، ۲ و ۳ روز) و پتانسیل اسمزی (۸/۰، ۲/۱ و ۵/۱ مگاپاسکال) با استفاده از پلی اتیلن گلیکول ۶۰۰۰ بودند. نتایج تحقیق نشان داد که بین تیمارهای اعمال شده و صفات جوانه زنی در هر سه گونه تفاوت معناداری وجود دارد و کلیه صفات بررسی شده تحت تاثیر اسموپرایمینگ بهبود می یابند. بیشترین فاکتورهای جوانه زنی به ترتیب برای کاج جنگلی و کاج سیاه با تیمار یک روز نگهداری و غلظت ۸/۰، مگاپاسکال (پلی اتیلن گلیکول ۶۰۰۰) و برای کاج بروسیا با محلول ۲/۱ مگاپاسکال و دو روز نگهداری در مقایسه با شاهد ثبت شد؛ بنابراین می توان گفت که برای افزایش تولید کمی و کیفی نهال این گونه ها در نهالستان باید تیمارهای قبل از کاشت بیشتر لحاظ شوند.

Keywords:

اسموپرایمینگ , پلی اتیلن گلیکول ۶۰۰۰ , درصد جوانه زنی , سرعت جوانه زنی