ارزیابی توان اکولوژیک شهر میامی به منظور توسعه پایدار شهری با استفاده از روش AHP

توسعه کالبدی شهرها، نابودی اراضی کشاورزی و گسترش به سمت پهنه های آسیب پذیر، نظیر حوزه های سیلابی، مسیر رودخانهها، گسلها و شیبهای نامناسب را به دنبال دارد که باعث به هم خوردن تعادل و پایداری اکولوژیک در شهرها و هم چنین به هدر رفتن هزینههای مالی و در مواقع بروز مخاطرات طبیعی و تلفات جانی میشود، لذا  ضرورت ارزیابی توان اکولوژیک ضروری است. تحقیق حاضر با علم به اهمیت موضوع و با هدف بررسی مناطق مستعد جهت توسعه شهری با استفاده از روش ارزیابی چند معیاره (MCE[۱])  در شهر میامی تدوین شده است. در این تحقیق تناسب زمین برای توسعه کالبدی شهر میامی در چهار منطقه مورد مطالعه برپایه ده معیار (رغبت عمومی و تمایلات مردم، ارتفاع و شیب زمین، وضعیت نسبت به مخاطرات طبیعی، فاصله با زمینهای کشاورزی، فاصله از آب های سطحی، مساحت، عامل وقف، هزینه خرید، هزینه آمادهسازی و وضعیت نسبت به کاربریهای نامتجانس) ارزیابی شد.     در تجزیه و تحلیل اطلاعات، روش توصیفی و استنباطی به کار گرفته شد. جهت وزندهی معیارها و پارامترهای مربوط، از مدل سلسله مراتبی AHP[۲]  با استفاده از دانش کارشناسان متخصص و نرم افزار Export choice استفاده گردید. مهم ترین عوامل تعیین کننده در توسعه شهر میامی به ترتیب شامل هزینه آماده سازی، هزینه خرید، شیب و ارتفاع، مخاطرات طبیعی، مساحت زمین مناسب، رغبت عمومی مردم، کاربریهای نامتجانس، آب های سطحی، وقف و زمینهای کشاورزی است که وزن هر معیار مشخص شد. مهم ترین موانع توسعه در جنوب شهر عوامل طبیعی و در شمال شهر زمینهای کشاورزی و عامل وقف تشخیص داده شد. نقشه تناسب زمین در شهر میامی تهیه شده است. در این نقشه در بین چهار محدوده جهت توسعه شهر میامی در آینده و بر اساس افق توسعه شهری، محدوده شمال جاده اتوبان نسبت به شهرک شرق و شهرک امام و بافت قدیم شهر، نسبت به دیگر نواحی شهر             توان اکولوژیکی بیش‎تری دارد و جهت توسعه پایدار مناسب تر ارزیابی می گردد. اولویت بعدی شهرک شرق، بعد از آن شهرک امام و در آخر بافت قدیم شهر می باشد. [۱]- Multi criteriaevaluation [۲]- Analytic hierarchy process

Keywords:

ارزیابی چند معیاره , ارزیابی توان اکولوژیک , توسعه پایدار شهری , ارزیابی چند معیاره (MCE) , میامی