کارایی مدل DSSAT در شبیه سازی عملکرد دانه گندم در مدیریت های مختلف مصرف کود شیمیایی و آلی

مدل های گیاهی ابزار مناسبی برای بررسی تغییرات مدیریت آبیاری و حاصلخیزی و تاثیر آن بر عملکرد گیاهان می باشند. هدف از این پژوهش، بررسی کارایی مدل DSSAT در شبیه سازی عملکرد گندم در شرایط مدیریت های مختلف مصرف کود شیمیایی و آلی در کرج می باشد. ۴ تیمار مصرف کود شامل شاهد بدون مصرف کود (T۰)، کاربرد کودهای شیمیایی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) بر اساس آزمون خاک (T۱)، کاربرد ۲۰ تن در هکتار کمپوست پسماند به همراه مصرف کود شیمیایی نیتروژن به میزان ۷۵% و فسفر و پتاسیم به میزان ۵۰% بر اساس آزمون خاک (T۲) و کاربرد ۲۰ تن کود کمپوست پسماند (T۳) بودند. نتایج نشان داد مقدار عملکرد دانه گندم اندازه گیری و شبیه سازی شده در تیمار شاهد (بدون مصرف کود NPK) به ترتیب ۲/۳ و ۲ تن در هکتار و نیز مقادیر متناظر اندازه گیری و شبیه سازی شده در کاربرد کود شیمیایی (مصرف کود NPK بر اساس آزمون خاک) به ترتیب ۳/۹ و ۴/۲ تن در هکتار حاصل گردید. در شرایط کاربرد کمپوست به مقدار ۲۰ تن در هکتار متوسط دانه شبیه سازی و اندازه گیری شده به ترتیب حدود ۳/۱ و ۲/۹ تن در هکتار به دست آمد. زمان گل‎دهی و رسیدن دانه گندم اندازه گیری شده به ترتیب ۱۹۲ و ۲۲۷ روز پس از کاشت بوده که با مقادیر شبیه سازی شده آن که به ترتیب برابر ۱۹۰ و ۲۳۰ روز می باشند هم‎خوانی دارد. RMSE، NRMSE، EF و d مدل DSSAT برای عملکرد دانه به ترتیب ۰/۳۸، ۰/۱۳، ۰/۵۷ و ۰/۹۳ بود که حاکی از کارایی بالا و مناسب مدل DSSAT در شبیه سازی عملکرد دانه گندم در شرایط مختلف مدیریت حاصلخیزی ازنظر مصرف کود شیمیایی و آلی بوده است.

Keywords:

ارزیابی , تبخیرتعرق , کرج , مدیریت حاصلخیزی