اثر تراکم درختان بر استقرار نهال در توده جنگلی کاج تدا (مطالعه موردی: پیلمبرا، گیلان)

برای بررسی اثر مقدار انبوهی درختان بر استقرار نونهال و تحول توده همسال به ناهمسال درجنگل کاج تدا، پهنه ای به مساحت حدود ۵/۱ هکتار انتخاب و تحقیق در چارچوب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار مقدار انبوهی تنک، نیمه انبوه و انبوه به ترتیب با ۵، ۲۰ و ۲۵ مترمربع رویه زمینی یا سطح مقطع برابرسینه در هکتار در چهار تکرار (درکل ۱۲ پلات ۱۰۰۰ مترمربعی به اضافه حاشیه) به مدت ۵ سال (۸۴ تا ۸۹) اجرا شد. خراش سطحی خاک برای کمک به زادآوری به صورت دستی انجام گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها در پایان سال پنجم نشان داد که تعداد درخت در هکتار بر شمار نهال مستقرشده موثر بود و در تیمار تنک با ۱۳۵ درخت در هکتار تا ۴۰۰۰۰ و در تیمار انبوه با ۲۷۰ درخت  تا ۱۱۰۰۰ نهال در هر هکتار مستقر شد که تفاوت آنها در سطح یک درصد معنی دار است؛ درحالی که تیمار نیمه انبوه با ۱۸۲ درخت با حدود ۲۷۰۰۰ نهال، وضعیت میانه داشت. میانگین بلندی نهال ها از۱۰تا۱۵۰ سانتی متر متغیر بود، به طوری که بلندترین نهال ها در تیمار نیمه انبوه با میانگین ۱۱۵ سانتی متر مشاهده شد و تفاوت آن با تیمار انبوه با میانگین ۵/۲۹ سانتی متر، در سطح یک درصد معنی دار بود. این تحقیق نشان داد هرچه توده بازتر باشد، نهال بیشتری مستقر می شود، که با سرشت نورپسندی کاج تدا مطابقت دارد، ولی در صورت باز بودن زیاد توده، از قدرت رقابت نهال ها کاسته می شود و گیاهانی چون تمشک و آقطی و ازملک غالب خواهند شد. تعداد ۱۸۰ تا ۲۰۰ اصله درخت در هکتار در پایان عملیات تنک کردن در توده های همسال کاج تدا برای تجدید نسل و هدایت آن به توده های ناهمسال پیشنهاد می شود.

Keywords:

کاج تدا , درجه تراکم , زادآوری طبیعی , همسال و ناهمسال