طراحی گرافیک به مثابه ی یکی از شاخص ترین راه های ارتباطی در عصر کنونی ، عامل ی حائز اهمیت در ارتباطات محسوب می شود . اجزای بصری مدیریت شده در بستر های بصری ، دارای بار آگاهی بخشی بالقوه ای هستند و بدین جهت قادرند پیامی هدفمند و سامان یافته را در مدت کوتاهی در عرصه ی وسیعی از جامعه ی هدف منتشر سازند . بحران ، شرایط ویژه ای است که با مخاطرات پیوند یافته و نیازمند آگاهی بخشی و اطلاع رسانی در مراحل گوناگون است . از این روی ،
طراحی گرافیک به عنوان یک راه ارتباطی موثر در شرایط بحران می تواند فرایند اطلاع رسانی را تسریع و به آن جهت بخشد . پژوهش حاضر که به روش کیفی صورت گرفته سعی دارد به این پرسش که
طراحی گرافیک در انتقال پیام بحران مستلزم طی چه فرایندی است تا در آگاه سازی و آموزش عمومی در زمینه بحران های بلند مدت موثر واقع شود پاسخ دهد . چنین گمان م ی رود که طراحی پیام بحران بلند مدت برخلاف بحران کوتاه مدت و به جهت عدم محدودیت در زمان تفاوت چندانی با طراحی پیام در شرایط معمول نخواهد داشت . هدف از مطالعه ی کنونی ارتقاء اقناع
پیام بصری در شرایط مخاطره یا فشار طولانی مدت است . در پایان ، یافته ها حاک ی از آن است که اگرچه سیر طراحی در گرافیک بحران نسبتا مشابه با گرافیک معمول است ، اما گام های وابسته و نسبتا ضروری در گرافیک معمول می توانند به گام های مستقل و ضروری به عنوان جز و مرحله ای ثابت در طراحی مبدل شوند .